پسری اهل اورگان آمریکا از دوچرخه افتاد و از ناحیه ران آسیب دید. یک باکتری گوشتخوار خطرناک وارد زخم شد و چند روز بعد کودک با وجود قطع اعضای آلوده بدن و سایر تلاشهای پزشکان برای نجات او در بیمارستان جان باخت. لیام فلانگان، 8 ساله، در روز شنبه 13 ژانویه 2018، هنگامی که از تپه خارج از خانه خود در اسپرینگ کریک، اورگان خارج شد، از دوچرخه خود افتاد. وقتی افتاد، رانش آسیب دید. زخم کوچک و بی ضرر به نظر می رسید، پسر را فقط برای بخیه زدن به بیمارستان منتقل کردند.
سرانجام تشخیص باکتری مرگبار
اما چند روز بعد، زمانی که لیام قبلاً در خانه بود، درد شدیدی در کشاله ران خود احساس کرد و ناحیه ای را در آنجا دید که وحشتناک به نظر می رسید، همه چیز ارغوانی مایل به قرمز بود و شبیه قانقاریایی بود که شروع شده بود. روز چهارشنبه، 17 ژانویه، کودک فوراً به بیمارستان منتقل شد و در آنجا تشخیص فاسییت نکروزان داده شد که در مطبوعات بیشتر به آن باکتری گوشتخوار می گویند.
فاسیای نکروزان یکی از خطرناک ترین عفونت های باکتریایی است و در 30 درصد موارد کشنده است. خیلی سریع در اطراف زخم ایجاد می شود و از طریق آن وارد بدن می شود و با سرعت فوق العاده ای بافت های همبند، ماهیچه ها، اعصاب، خون و سلول های چربی را «می خورد». پس از بستری شدن لیام در بیمارستان، عفونت به طور گسترده به تمام سمت راست بدن او سرایت کرد. برای از بین بردن نواحی آسیب دیده گوشت، از جمله قطع یک پا و بخشی از دست، کودک چهار بار در سه بیمارستان تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما این کار کمکی نکرد. روز یکشنبه 21 ژانویه، تنها یک هفته پس از سقوط از دوچرخه، پسر درگذشت.
جراحی های وحشتناکی که موثر هم نبود
والدین کودک، مادرش سارا هبارد و ناپدری اسکات هینکل، اکنون در شوک هستند و از دیگر والدین میخواهند که مراقب زخمها و بریدگیهای کودکان باشند و پس از بخیهها به دقت بر زخم نظارت کنند. اسکات میگوید: «ما نمیخواهیم والدین دیگر این مشکل را تجربه کنند.
در ابتدا، برداشتن بافت آسیب دیده از لیام توسط جراحان کلینیک سنت آنتونی در پندلتون انجام شد و چندین ساعت را صرف این کار کردند. اما با درک اینکه نمی توان عفونت را متوقف کرد، کودک روز پنجشنبه به بیمارستان کودکان در پورتلند منتقل شد. به گفته والدین، این شبیه یک کابوس سورئال بود. اسکات می گوید: «آنها فقط آن را تکه تکه می کنند. سارا می گوید: «آنها تقریباً تمام سمت راست بدن او را بریدند. "آنها ابتدا یک قطعه را قطع کردند و امیدوار بودند که کمک کند. سپس دوباره قطع کردند و امیدوار بودند."
پس از اینکه عمل ها کمکی نکرد و وضعیت کودک وخیم شد، او را به بیمارستان سوم به بیمارستان رندال در همان پورتلند بردند. یکشنبه بود. کودک چند ساعت بعد فوت کرد. مادر این پسر هنوز به یاد می آورد که پسرش چگونه سعی می کرد بجنگد و سعی می کرد روحیه خوبی داشته باشد و از کسانی که نگران او بودند حمایت کرد. حتی زمانی که در بانداژ دراز کشیده بود و در لوله ها و سیم های دستگاه ها گیر کرده بود. او حتی با استفاده از اپلیکیشن FaceTime با دوستانش شوخی می کرد. سارا میگوید: «او گفت: «فقط چند روز دیگر است، و بعد من دوباره به خانه خواهم آمد.» او بسیار قوی و شجاع بود.
روز آخر، لیام آنقدر مریض شد که نتوانست آب جذب کند و آب بدنش کم شده بود. سپس مادرش به او گفت که تا زمانی که او نتواند این کار را انجام دهد، خودش نمینوشد. سپس پسر دست او را گرفت و به او گفت که او را در آغوش بگیرد. پدر و مادرش به یاد می آورند: "او بسیار کودک شیرینی بود، حالا والدین لیام به این فکر می کنند که چه اتفاقی افتاده و چه کسی مقصر این اتفاق است. آنها فکر می کنند که شاید ارزشش را داشته باشد که او را زودتر به بیمارستان ببرند، زمانی که او برای اولین بار از درد شکایت کرد، شاید عفونت تا این حد پیش نمی رفت.
اولین علائم عفونت فاسییت نکروزان عبارتند از:
درد، تورم شدید اطراف زخم، تاول یا لکه های سیاه، تب، لرز، خستگی شدید و استفراغ. درمان معمولاً شامل آنتی بیوتیک های قوی است. جراحی در مرحله ای ضروری است که آنتی بیوتیک ها شکست خورده اند و عفونت شروع به انتشار در سراسر بدن کرده است.