واندرز فارسی | جهان عجایب

بسیاری از مردم تعجب می کنند که آیا خلبانان واقعاً می توانند در هواپیما بخوابند، به خصوص در پروازهای طولانی. پاسخ این است که بله، آنها می توانند کاملاً چرت بزنند و استراحت کنند در حالی که هواپیما هنوز در آسمان پرواز می کند. هنگام سوار شدن به هواپیما و شروع یک سفر طولانی بین اقیانوسی، اغلب خلبانانی را می بینیم که مشغول کار با ابزارهای مختلف در کابین خلبان هستند. زمانی که هواپیما در پرواز ثابت بود، به نظر می‌رسید که آنها می‌توانستند آرام بخوابند و حتی گاهی اوقات با برج زمینی با رادیو گفتگوهای راحتی داشتند. این موضوع باعث تعجب مردم می شود: چرا خلبان ها می توانند در طول پرواز اینقدر آرام بخوابند؟

در هواپیماهای مدرن، خلبانان به مناطق استراحت جداگانه مجهز هستند که اغلب به آنها غلاف خواب می گویند. این اتاق خواب جدا از کابین خلبان قرار دارد و برای اطمینان از حداکثر آرامش و راحتی برای خلبان طراحی شده است. اتاق خواب ها معمولا دارای تخت های دو طبقه، پرده، پریز برق، سیستم تهویه مطبوع هستند. خلبانان می توانند به نوبت در این اتاق خواب به صورت شیفتی بخوابند، هر شیفت معمولاً حدود 2-3 ساعت طول می کشد.

وجود حالت خلبان خودکار

هواپیماهای مسافربری مدرن مجهز به سیستم‌های خلبان خودکار پیشرفته هستند که سیستم‌هایی هستند که می‌توانند به طور خودکار نگرش و جهت هواپیما را کنترل کنند. اجزای اصلی سیستم خلبان خودکار ژیروسکوپ و شتاب سنج هستند که می توانند تغییرات نگرش و شتاب هواپیما را حس کنند. سیستم خلبان خودکار دارای حالت های کار بسیاری از جمله نگه داشتن ارتفاع، توقف مسیر و ردیابی مسیر است. در طول پرواز، خلبان می تواند در صورت لزوم حالت کار مناسب را انتخاب کند و به هواپیما اجازه دهد به طور خودکار در مسیر از پیش تعیین شده پرواز کند.

وجود سیستم خلبان خودکار بار کاری خلبان را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد و به آنها اجازه می دهد در طول پرواز استراحت کنند. هنگامی که هواپیما وارد فاز تثبیت می شود، خلبان معمولاً خلبان خودکار را تنظیم می کند تا ارتفاع را حفظ کند یا جهت را نگه دارد و سپس برای مدت کوتاهی استراحت کند.بسیاری از مردم نگران هستند که خوابیدن خلبانان در هواپیما بر ایمنی پرواز تأثیر بگذارد. با این حال، مطالعات نشان داده است که شیفت خواب متناوب خلبانان بر توانایی آنها در پرواز هواپیما تأثیر نمی گذارد.

سیستم هماهنگی و تغییر خدمه پرواز

خدمه پرواز معمولاً از دو خلبان تشکیل شده است که یکی مسئول عملیات در کابین خلبان و دیگری مسئول نظارت بر پارامترهای مختلف هواپیما است. برای اطمینان از سلامت و انرژی خلبانان، خطوط هوایی یک سیستم انتقال پرواز سختگیرانه را اجرا می کنند. در پروازهای طولانی مدت، خلبان‌ها معمولاً دوره‌های استراحت و کار متفاوتی دارند تا اطمینان حاصل کنند که انرژی کافی برای لحظات مهم دارند. هواپیماهای مدرن مجهز به سیستم های پیشرفته مانیتورینگ پرواز هستند که می توانند پارامترهای مختلف هواپیما را به صورت بلادرنگ رصد کنند و در صورت بروز مشکل هشدارهای به موقع صادر کنند. این به خلبان اجازه می دهد تا بدون نیاز به هوشیاری مداوم در کابین خلبان استراحت کند.

در واقع، اجازه دادن به خلبانان برای خوابیدن در هواپیما به آنها کمک می کند تا سلامت و روحیه کافی برای اطمینان از ایمنی پرواز خود داشته باشند. هنگامی که خلبانان کاملاً استراحت می کنند، می توانند تمرکز بالایی داشته باشند، سریع واکنش نشان دهند و در موقعیت های پیچیده تصمیمات دقیق بگیرند.

استانداردها و رویه های ایمنی دقیق

تبدیل شدن به یک خلبان واجد شرایط نیاز به آموزش و گواهینامه دقیق دارد. در طول آموزش، آنها دانش و مهارت های پروازی مختلفی از جمله نحوه واکنش به موقعیت های اضطراری را یاد خواهند گرفت. خلبانان هنگام انجام وظایف باید از روش های عملیاتی و چک لیست های دقیق پیروی کنند. این رویه ها و چک لیست ها تمام جنبه های پرواز را پوشش می دهند و پرواز ایمن و روان را تضمین می کنند. خلبانان در طول پرواز خود از برج های زمینی و کنترل کننده های ترافیک هوایی پشتیبانی بلادرنگ دریافت می کنند. هنگامی که آنها با مشکل مواجه می شوند، می توانند به سرعت با کارکنان مربوطه تماس بگیرند و مشاوره و راهنمایی های حرفه ای دریافت کنند. برای اطمینان از ایمنی پرواز، خطوط هوایی مقررات سختگیرانه ای در مورد زمان خواب خلبانان دارند. این مقررات معمولاً بر اساس مدت پرواز، تعداد خلبانان خدمه پرواز و عوامل دیگر است. به عنوان مثال، طبق مقررات اداره هوانوردی فدرال آمریکا (FAA)، در یک خدمه پروازی با 2 خلبان، هر خلبان باید حداقل 10 ساعت در عرض 24 ساعت استراحت کند. به طور خاص حداقل زمان خواب در هواپیما 5 ساعت است.

خواب نقش بسیار مهمی در سلامت و روحیه انسان دارد. کمبود خواب می تواند منجر به عواقب جدی بسیاری مانند اختلال در تمرکز، کاهش سرعت واکنش، افزایش خطر اشتباه و حتی توهم شود. برای خلبانان، این اثرات می تواند عواقب فاجعه باری داشته باشد و بر ایمنی خدمه و مسافران تأثیر بگذارد. بنابراین، اطمینان از استراحت و خواب کافی خلبانان بسیار مهم است. طبق مقررات سازمان های بین المللی هوانوردی، خلبانان مجاز به خواب متناوب در طول پروازهای طولانی هستند.