واندرز فارسی | جهان عجایب

سنگ فضایی که وارد جو زمین نشده است معمولاً به عنوان یک شهاب سنگ یا سیارک نامیده می شود، زمانی که در جو زمین، سنگی که با سرعت بسیار بالا حرکت می کند با اصطکاک از جو مواجه می شود و در نتیجه یک توپ آتشین ایجاد می شود که سپس به عنوان شهاب سنگ شناخته می شود. . شهاب‌هایی که به زمین می‌رسند شهاب‌سنگ نامیده می‌شوند. یک شهاب بسیار درخشان، بولاید یا آذرگوی نامیده می شود.

تعریف بولاید یا آذرگوی : اصطلاح بولاید از کلمه یونانی bolis به معنای "چشمک زدن" گرفته شده است. کلمه بولید توسط ستاره شناسان وقتی به گلوله های آتشین روشن تر از معمول با قدر ظاهری -14 یا بیشتر اشاره می شود استفاده می شود. بولایدهایی که به قدر ظاهری 17- یا روشن تر می رسند، ابربولاید نامیده می شوند. برخی از شناخته شده ترین سوپربولایدها در گذشته نه چندان دور شامل شهاب سنگ چلیابینسک و شهاب سنگ ساتر میل هستند. از سوی دیگر، زمین شناسان از اصطلاح "bolide" استفاده می کنند در حالی که به اجسام بزرگ تشکیل دهنده دهانه اشاره می کنند که از منشاء ناشناخته زمین را تحت تاثیر قرار می دهند. به گفته انجمن شهاب سنگ آمریکا، یک بولاید را می توان از یک گلوله آتشین (که دارای قدر ظاهری 4- است) با فلاش انتهایی درخشان آن که با تکه تکه شدن قابل مشاهده همراه است، تشخیص داد.

نکته : قدر ظاهری (به انگلیسی: apparent magnitude ) مقیاسی عددی از روشنایی ستارگان از دید ناظر در زمین است.

شهاب چلیابینسک :

شهاب چلیابینسک یک ابر بولاید است که در 15 فوریه 2013 بر فراز آسمان روسیه وارد جو زمین شد. وزن این شهاب 10000 تن تخمین زده می شود و با سرعتی بین 40000 تا 42900 مایل در ساعت حرکت می کرد قبل از اینکه در ارتفاع 97000 فوتی بر فراز استان چلیابینسک منفجر شود. نور شهاب در حال انفجار درخشان تر از خورشید بود که قدر ظاهری آن 26.7- تخمین زده می شود و حتی در جمهوری های همسایه نیز قابل مشاهده بود. این شهاب بزرگترین جرم طبیعی شناخته شده است که از سال 1908 وارد جو زمین شده است. انفجار شهاب سنگ چلیابینسک منجر به انتشار یک ابر داغ از گاز و غبار شد که گرمای آن توسط برخی از شاهدان عینی احساس شد. در انتهای پست ویدیویی از این بولاید میتوانید مشاهده کنید 😉

ترکیب یک بولید ممکن است از سیارک های فلزی و سنگی گرفته تا دنباله دارهای یخی ساخته شده از آمونیاک و متان متغیر باشد. سوختن شهاب معمولاً به دلیل اصطکاک در جو باعث درخشندگی بولید می شود. زباله‌های فضایی بزرگ‌تر و سریع‌تر، بنابراین مقادیر زیادی انرژی حمل می‌کنند، زیرا انرژی کینکت جسم متناسب با جرم ضرب در سرعت مجذور است.