واندرز فارسی | جهان عجایب

این مجسمه سفالی کوچک به شکل یک مرد کمتر از 4 سانتی متر طول دارد. این اثر در سال 1889 در شهر نامپا، آیداهو کشف شد و از آن زمان به بعد این اثر به این نام خوانده می شود. "عروسکی از نامپا". در آن سال گروهی از کارگران برای یافتن آب های زیرزمینی چاه حفر کردند و در یکی از این چاه ها از عمق 90 متری، پمپی به همراه گوی های ریز سفالی این عروسک ریز را بیرون کشید.

از نظر ظاهری، قطعاً شیء ساخته دست بشر بوده و بازی طبیعت نبود، اما در چنین عمقی حتی استخوان های فسیلی اجداد انسان ها نیز اغلب یافت نمی شود. کارشناسان قدمت این لایه با خاک رس باستانی را به حدود 2 میلیون سال نسبت می دهند! و خود مجسمه و توپ های گلی بلافاصله معماهایی را به وجود آوردند که تا به حال حل نشده است. تقلبی بود؟ مشکوک. آیا مجسمه و توپ ها ممکن است پس از حفر چاه در آن در سوراخ افتاده باشند؟ بعید است که یک بازرسی دیرهنگام نشان دهد که ورود یک جسم خارجی به داخل چاه بسیار دشوار است. اما اگر او واقعاً از این عمق بیرون کشیده شده بود، چگونه به آنجا رسید؟ 

هنگامی که این مجسمه به یک متخصص آثار باستانی نشان داده شد، او بلافاصله توجه را به نقاط قرمز اکسید آهن جلب کرد که حتی در غیرقابل دسترس ترین مکان های شفیره وجود داشت. بنابراین، او ظاهراً و واقعاً سال‌ها در آن عمق خوابیده بود. همان نقاط روی توپ ها پیدا شد و دقیقاً یکسان بود. آیا این رقم واقعاً 2 میلیون سال پیش ساخته شده است؟ چه کسی در زمانی روی زمین زندگی می کرد که کرومگنون یا حتی نئاندرتال وجود نداشت؟ تقریباً 2،3 میلیون سال پیش، مردی ماهر بر روی زمین ظاهر شد که اوج دستاوردهایش سنگ شکن ها، خراش های سنگ و سایر ابزارهای سنگی اولیه بود. اما از نظر ظاهری، مانند تمام استرالوپیتک ها، بیشتر شبیه یک شامپانزه "لاغر اندام" به نظر می رسید، در حالی که پارامترهای این مجسمه دقیقاً انسانی است. و استرالوپیتکوس استعداد خلاقیت نداشت، حتی دیوارهای غارها نیز نقاشی نشده بود. علاوه بر این، دست‌های نوع مدرن، که بیشتر با مهارت‌های حرکتی خوب سازگار هستند، بسیار دیرتر، حدود 1.8 میلیون سال پیش، در اجداد ما ظاهر شدند. و البته 2 میلیون سال پیش، هیچ اجداد انسانی در قلمرو قاره آمریکا وجود نداشت. اجداد بشر در آن زمان حتی آفریقا را ترک نکرده بودند.

Nampa سالهاست که موضوع بحث و جدل بین محققان بوده است، اما به تدریج فراموش شد و حتی مشخص نیست که اکنون کجاست. آخرین اطلاعات در مورد او در سال 1979 بود، زمانی که توسط پروفسور آلبرت رایت از کالج اوبرلین مورد مطالعه قرار گرفت. "این نتیجه کار یک کودک کوچک نیست، بلکه توسط یک فرد ماهر انجام شده است. اگرچه این شی گهگاهی آسیب های زیادی دیده است، اما ظاهر عروسک همچنان دیده می شود. او دارای سر محدب با چشم ها و دهان که به سختی مشخص است، شانه های پهن، دست ها و پاهای ضخیم و یک پای شکسته است. رایت نوشت: همچنین برخی جزئیات هندسی روی بدن وجود دارد که احتمالاً سعی در به تصویر کشیدن لباس دارند.