واندرز فارسی | جهان عجایب

اسلحه ها بیش از 1000 سال است که وجود داشته اند و جنگ و جامعه را به گونه ای تحت تاثیر قرار می دهند که شاید هیچ اختراع دیگری قابل مقایسه نباشد. زمانی در جهان تنها سلاح نیروهای نظامی به حساب می آمدند، اما اکنون در بسیاری از کشورهای جهان اسلحه متعلق به مردم محسوب می شود. داستان این سلاح در حدود سال 850 در چین آغاز شد، زمانی که کیمیاگران به طور تصادفی باروت را در فرآیند توسعه "بهار جوانی" ایجاد کردند. سپس پودر حاصله هو یائو نامیده شد که ترکیبی از زغال سنگ، نمک نمک و گوگرد بود. چینی ها به سرعت دریافتند پودری که پیدا کردند می تواند در جنگ استفاده شود. از زمان سلسله سونگ، چینی ها از باروت علیه مغولانی که به کشور حمله کرده بودند استفاده کرده اند.

چینی ها با نیزه های آتشین یا "آتش پرنده" به مغول ها حمله کردند. در اصل، این سلاح شامل یک لوله (معمولاً از بامبو) حاوی باروت و یک کبریت کند سوز بود که به نیزه بسته می شد. با مشتعل شدن، باروت منفجر می شود و جریانی از شعله در جهت مشخص آزاد می کند. بعدها، سلاح‌های بیشتری که از باروت ساخته می‌شدند، توسط چینی‌ها در برابر مغول‌ها برای چندین قرن آینده کامل شد، از جمله توپ و نارنجک.

باروت در قرن سیزدهم احتمالاً از طریق مسیرهای تجاری جاده ابریشم به اروپا رسید. کشورهای این قاره در قرن‌های بعد باروت را فرآوری کردند و در نهایت مخلوط بهینه را یافتند: 75٪ نمک، 15٪ زغال سنگ و 10٪ گوگرد. تا سال 1350 باروت اولیه در ارتش بریتانیا و فرانسه رایج شده بود. نظامیان دو کشور از این اختراعات در طول جنگ صد ساله علیه یکدیگر استفاده کردند. در طول چندین قرن بعد، توپ های جدید و بهبود یافته ای طراحی شدند که بسیاری از آنها کوچک و متحرک بودند. در نهایت، توپ های دستی در اوایل قرن 15 توسعه یافتند. این اولین سلاح گرم شخصی بود که اختراع شد. ارتش عثمانی از این توپ و سایر توپ ها در طول محاصره قسطنطنیه در سال 1453 استفاده کرد. سلاح های جدید و قوی تر اساساً استحکامات سنتی اروپا را به یک جایگزین مناسب تبدیل کردند.

مورخان عموماً نیزه آتش چین را اسلحه اولین انسان می دانند. اما تا قرن پانزدهم، تیراندازی با اسلحه ها بسیار دشوار بود، آنها به هر دو دست برای گرفتن و یک فتیله برای مشتعل شدن نیاز داشتند. اختراع قفل کبریت محدودیت های تفنگ را کاهش داد. با این حال، این اختراع و معرفی تفنگ تازه آغاز بود زیرا هنوز کاملاً حجیم بود و فقط یک بار در 2 دقیقه شلیک می کرد. بعداً، اسلحه به تدریج بهبود یافت، فشرده تر و استفاده آسان تر شد. این به آرامی جایگزین سلاح های قدیمی می شود زیرا در زمان زیادی صرفه جویی می کند. برای تبدیل شدن به یک شمشیرباز یا کماندار بسیار ماهر، یک عمر آموزش لازم است، اما برای تبدیل یک فرد معمولی به یک تک تیرانداز ماهر، تنها چند هفته یا چند ماه آموزش لازم است.