واندرز فارسی | جهان عجایب

در سال 1980، برخی از روزنامه های آرژانتینی این خبر را منتشر کردند که آدولف هیتلر خودکشی نکرد، بلکه زنده ماند. در سال 1953، او با خلبان شخصی خود هانس باور که از اسارت شوروی آزاد شده بود ملاقات کرد و او پیامی از وزیر وزارت امور داخلی لاورنتی بریا را به او منتقل کرد. در آن، رئیس همه کاره سرویس‌های مخفی شوروی، فویرر سابق رایش سوم را از برنامه‌هایی برای ایجاد مجدد آلمان متحد مطلع کرد و از طریق انترناسیونال سیاه که وزن زیادی در بسیاری از کشورهای اروپای غربی دارد، به او حمایت سیاسی کرد. البته این اطلاعات باورنکردنی که 20 سال پیش منتشر شده قابل تایید نیست. اما برای پاسخ به چنین سوالاتی: "نسخه مرگ هیتلر در آوریل 1945 چقدر قابل اثبات است؟" و "آیا هیتلر می توانست سال ها در مکانی غیرقابل دسترس برای متفقین مخفی شده باشد؟" این کاملا امکان پذیر است.

بیایید با سوال اول شروع کنیم. در 5 می 1945، دو جسد سوخته متعلق به یک مرد و یک زن در دهانه صدفی در کنار پناهگاهی در حیاط ساختمان امپراتوری پیدا شد. به گفته هری منگرهاوزن، مرد اس اس اسیر، که در سوزاندن زوج هیتلر نقش داشت، آنها آدولف هیتلر و اوا براون بودند. استالین بلافاصله از این کشف مطلع شد. اما او باور نکرد و به سران آمریکا و انگلیس اعلام رسمی کرد که هیتلر زنده است و در جایی پنهان شده است. در کنفرانس پوتسدام در ژوئن 1945، آتلی، نخست وزیر بریتانیا، کشوری که در آن زمان آگاه ترین اطلاعات را داشت، نیز اعلام کرد که هیتلر زنده است.

سالها بعد. آرشیوهای مخفی باز شد. آنها توسط نویسنده روسی لئون آرباتسکی و پزشک و مورخ بریتانیایی توماس هیو به دقت مورد مطالعه قرار گرفتند. و هر دو به اتفاق نظر رسیدند: هیتلر خودکشی نکرد، بلکه زنده ماند و شواهد مرگ خود و اوا براون جعلی است. از اسناد بایگانی چنین برمی‌آید که هیچ اثری از زخم گلوله روی جمجمه جسد هیتلر یافت نشد، اگرچه به گفته بسیاری از شاهدان، او با شلیک یک تپانچه خودکشی کرد. بررسی لکه های خون روی کاناپه ای که پیشور به خود شلیک کرد نشان داد که این یک تقلید از خون است نه خون، و گروه خونی جسدی که پیدا شد با گروه خونی هیتلر مطابقت نداشت.

صحنه سازی

سوابق کالبد شکافی اوا براون از طبقه بندی خارج شده نشان می دهد که قفسه سینه او با اصابت مستقیم ترکش پاره شده است. تعجب برانگیز است که چگونه می‌توانست اوا براون چنین زخمی را در پناهگاه دریافت کند؟ جسد یک پل طلایی در دهان داشت. اما طبق شهادت پزشکان این پل برای اوا براون نصب نشده بود، هرچند که ساخته شده بود.

L. Arbatsky معتقد است که به احتمال زیاد، جایگزینی فویرر با دو نفر و یک خودکشی صحنه سازی شده در 30 آوریل اتفاق افتاد. در این روز، حدود ساعت 13، هیتلر با زیردستان خود خداحافظی کرد و با اوا براون عقب نشینی کرد. در پناهگاه از بین شاهدان زنده، فقط یک نفر هیتلر را مرده دید خدمتکار شخصی لینگه! بقیه فقط برداشتن جسد پیچیده شده در پتو را مشاهده کردند. هیتلر در این زمان لباس خود را عوض کرد، ظاهر خود را تغییر داد و پناهگاه را ترک کرد. گانشه دستیار هیتلر در شهادت خود شهادت می دهد که به نگهبانان دستور داده است تا محوطه مجاور آپارتمان هیتلر را ترک کنند و نگهبانان را از خروجی اضطراری خارج کردند.

شواهد غیرمستقیم مبنی بر اینکه هیتلر می توانست از برلین محاصره شده فرار کند واقعیت زیر است. پس از مرگ رسمی پیشوا، در 1 مه 1945، گروهی از تانک های آلمانی در بخش لشکر تفنگ 52 گارد از برلین نفوذ کردند و با سرعت زیاد به سمت شمال غربی رفتند. در مرکز گروه تانک، «هورچ‌ها» و «می‌باخ‌های» قدرتمندی که از تشکیل تانک‌ها در حومه پایتخت خارج می‌شوند، دیده می‌شوند. روز بعد، 2 می، تانک ها توسط واحدهای ارتش اول ارتش لهستان در حدود 15 کیلومتری برلین به طور کامل منهدم شدند. از سرنوشت خودروهایی که نفوذ آنها توسط تانک ها پوشانده شده است، چیزی مشخص نیست.

کاروان پیشور

به احتمال زیاد، هیتلر می توانست به سواحل دریای بالتیک تا هامبورگ برود. در اینجا در اسکله 10 زیردریایی اقیانوس پیما وجود داشت که برای تخلیه دولت رایش در نظر گرفته شده بود. در 13 آوریل 1945، زیردریایی U-530 از واحد ویژه "کاروان پیشوا" با جعبه های اسناد و وسایل شخصی هیتلر کیل را ترک کرد. این وسیله همچنین چندین مسافر مرموز را که چهره آنها توسط پانسمان های جراحی پنهان شده بود، حمل کرد. بعداً در ماه می، U-977 حرکت کرد. معلوم نیست چه کسی و چه چیزی را حمل می کرد. طبیعی است که فرض کنیم وسایل شخصی پیشوا و خود او به یک مکان فرستاده شده است.

اکنون فقط باید مشخص شود که این مکان کجاست، جایی که آدولف هیتلر می توانست چندین دهه در آن پنهان شده باشد. در آستانه جنگ جهانی دوم، هیتلر به طور غیرمنتظره ای به این قاره دور و بی جان علاقه شدیدی پیدا کرد. یک سفر به قطب جنوب که از نظر مقیاس تحقیقات و میزان بودجه منحصر به فرد بود، سازماندهی شد. بودجه اکسپدیشن در آن زمان بسیار زیاد بود، حدود 3 میلیون رایشمارک بود. به طور مستقیم توسط لوفت هانزا حمایت مالی شد. کشتی "Schwabenland" برای این سفر مورد استفاده قرار گرفت. آن را پر از انواع وسایل از جمله هواپیمای دریایی کردند و برای یک سفر طولانی آماده شد. خدمه کشتی با دقت انتخاب شدند و به طور ویژه آموزش دیدند.

در 17 دسامبر 1938 کشتی بندر هامبورگ را ترک کرد و به سمت قطب جنوب حرکت کرد. یک ماه بعد، در 19 ژانویه، اکسپدیشن با خیال راحت به یخ های ساحلی سرزمین اصلی رسید. آلمان خود را مالک سرزمین عظیمی به نام «سوابیا جدید» (سرزمین ملکه مود) اعلام کرد. زیردریایی ها مخفیانه به سواحل قطب جنوب حرکت کردند. کاوش مخفیانه در قاره یخی آغاز شد. پس از پایان جنگ جهانی دوم، اسنادی در آرشیو فوق سری اس اس یافت شد که نشان می داد یک سیستم کامل از غارهای به هم پیوسته با هوای گرم در قطب جنوب وجود دارد.

نبرد برای "بهشت زمینی"

K. Doenitz در گزارشی از نتایج این سفر، یک عبارت مرموز را بیان کرد: "زیردریایی های من یک بهشت واقعی زمینی را کشف کردند." و در سال 1943، عبارت دیگری که برای بسیاری نامفهوم بود، از لبان او شنیده شد: "ناوگان زیردریایی آلمان افتخار می کند که در آن سوی جهان قلعه تسخیرناپذیری برای پیشوا ایجاد کرده است." آدولف هیتلر می توانست در ماه مه 1945 به این قلعه تسخیرناپذیر برود. علاوه بر این، مدت ها قبل از مرگ رایش سوم، این قلعه برای یک زندگی خودمختار آماده می شد. از ابتدای سال 1939، برای چندین سال، تجهیزات معدن، چرخ دستی ها و برش های عظیم برای تونل گذاری توسط زیردریایی ها تحویل داده شد.

به گفته ویتالی شلپوف، که تاریخ توسعه قطب جنوب توسط آلمان ها در طول جنگ جهانی دوم را مطالعه می کند، هزاران زندانی اردوگاه کار اجباری، دانشمندان برجسته به همراه خانواده هایشان و همچنین اعضای جوانان هیتلر به عنوان نیروی کار به قاره جنوبی منتقل شدند. وجود یک پایگاه مخفی در قطب جنوب برای رهبران کشورهای متحد کاملاً شناخته شده بود. در پایان سال 1946، دریاسالار آمریکایی ریچارد ای. برد، یک کاوشگر باتجربه قطبی، مأموریت ویژه ای را برای رهبری یک اکسپدیشن تحقیقاتی به قطب جنوب، با نام رمز "پرش از ارتفاع" دریافت کرد که شامل: یک ناو هواپیمابر، 13 کشتی از انواع مختلف، یک زیردریایی، 25 هواپیما و هلیکوپتر. کارکنان این "اکسپدیشن علمی" کنجکاو هستند: 25 دانشمند و ... 4100 تفنگدار، سرباز و افسر! یک سال بعد، در ماه مه 1948، مقاله ای هیجان انگیز در صفحات مجله اروپایی بریزانت ظاهر شد.

معلوم می شود که کار کاروان اعزامی به دلیل "مقاومت سخت دشمن" متوقف شده است. در جریان این برخورد، یک کشتی و چهار هواپیمای جنگی از بین رفته و ده ها نفر کشته شدند. 9 هواپیمای دیگر باید غیرقابل استفاده باقی می ماند. وی. شلپوف، همراه با برخی دیگر از دانشمندان روسی و خارجی که فعالیت های آلمان را در نیمکره جنوبی مطالعه می کنند، معتقدند که در این قلعه تسخیر ناپذیر پس از شکست نازی ها بود که آدولف هیتلر و اوا براون تا سنین پیری زندگی کردند. چون در زیر یخ های قاره جنوبی، می تواند پناهگاه امنی پیدا کند. …