اگر شما یک انسان هستید ، پس بالاخره روزی خواهید مرد. این فکر آرامش بخشی نیست ، اما مرگ بهای اجتناب ناپذیری است که ما باید برای مدتی که زندگی کرده ایم بپردازیم. با این حال ، با پیشرفت داروها و فناوری های ما ، انسانها در عقب انداختن تاریخ انقضای بدن خود بهتر می شوند.
اگر افزایش طول عمر انسان همچنان ادامه دارد ، آیا می توانیم روزی جاودانه شویم؟ پاسخ بستگی به این دارد که شما فکر می کنید انسان جاودان بودن به چه معناست. سوزان اشنایدر ، فیلسوف و مدیر بنیانگذار مرکز ذهن آینده در دانشگاه آتلانتیک فلوریدا ، می گوید: "من فکر نمی کنم وقتی مردم حتی درباره جاودانگی می پرسند منظورشان جاودانگی واقعی است ، مگر اینکه به چیزی شبیه به روح اعتقاد داشته باشند. مثلاً اگر کسی بخواهد مغز و بدن خود را برای زندگی طولانی مدت ارتقا دهد ، هنوز نمی تواند فراتر از پایان جهان زندگی کند." دانشمندان انتظار دارند که جهان به پایان برسد ، که باعث می شود فوراً یک راز در مورد پتانسیل جاودانگی انسان وجود داشته باشد. برخی از دانشمندان در مورد زنده ماندن از مرگ جهان گمانه زنی کرده اند ، همانطور که جان هورگان روزنامه نگار علمی برای Scientific American گزارش داد ، اما بعید است که هر انسانی که امروز زنده است به هر حال پایان جهان را تجربه کند.
بسیاری از انسان ها پیر می شوند و می میرند. برای زندگی نامحدود ، ما باید از پیری بدن جلوگیری کنیم. گروهی از حیوانات ممکن است قبلاً این مشکل را حل کرده باشند ، بنابراین آنقدرها هم که به نظر می رسد دور از ذهن نیست. هیدرا بی مهرگان کوچک و شبیه چتر دریایی هستند که رویکرد قابل توجهی برای پیری دارند. آنها عمدتا از سلولهای بنیادی تشکیل شده اند که به طور مداوم تقسیم می شوند و سلولهای جدید ایجاد می کنند ، زیرا سلولهای قدیمی آنها دور انداخته می شود. هجوم دائمی سلولهای جدید به هیدرا اجازه می دهد تا خود را جوان کند و برای همیشه جوان بماند. دانیل مارتینز ، استاد زیست شناسی در کالج پومونا در کلارمونت ، کالیفرنیا ، که کمبود پیری هیدرا را کشف کرده است ، به نشریه Live Science گفت: "به نظر می رسد آنها سن ندارند ، بنابراین احتمالاً جاودانه هستند." Hydra نشان می دهد که لازم نیست حیوانات پیر شوند ، اما این بدان معنا نیست که انسان می تواند عادت های جوان کننده خود را تکرار کند. هیدرا با طول 0.4 اینچ (10 میلی متر) کوچک است و اندام ندارد. مارتینز گفت: "برای ما غیرممکن است زیرا بدن ما فوق العاده پیچیده است."
انسان دارای سلول های بنیادی است که می توانند قسمت هایی از بدن مانند کبد را ترمیم و حتی دوباره رشد دهند ، اما بدن انسان تقریباً به طور کامل از این سلول ها مانند هیدرا ساخته نشده است. این به این دلیل است که انسان برای انجام کارهای دیگری به جز تقسیم و ساخت سلول های جدید به سلول های بنیادین نیاز دارد. به عنوان مثال ، گلبول های قرمز خون اکسیژن را به بدن منتقل می کنند. مارتینز گفت: "ما سلولها را متعهد می کنیم که به یک عملکرد متعهد شوند ، و با انجام این کار ، آنها باید توانایی تقسیم خود را از دست بدهند." با پیر شدن سلول ها ، ما نیز پیر می شویم. ما نمی توانیم سلولهای قدیمی خود را مانند هیدرا به سادگی دور بیندازیم ، زیرا به آنها نیاز داریم. به عنوان مثال ، نورون های مغز اطلاعات را منتقل می کنند. مارتینز گفت: "ما نمی خواهیم آنها جایگزین شوند." "زیرا در غیر این صورت ، ما چیزی را به یاد نمی آوریم." به گفته مارتینز ، هیدرا می تواند الهام بخش تحقیقاتی باشد که به انسان ها اجازه می دهد زندگی سالم تری داشته باشند ، به عنوان مثال ، با یافتن راه هایی برای عملکرد بهتر سلول های ما با افزایش سن. با این حال ، احساس روده او این است که انسان ها هرگز به چنین جاودانگی بیولوژیکی نخواهند رسید.
اگرچه مارتینز شخصاً نمی خواهد تا ابد زنده بماند ، اما فکر می کند انسان ها قبلاً قادر به نوعی جاودانگی هستند. او می گوید: "من همیشه می گویم" فکر می کنم ما جاودانه هستیم. " "شاعران برای من جاودانه هستند زیرا آنها پس از سالها هنوز با ما هستند و هنوز بر ما تأثیر می گذارند. و بنابراین من فکر می کنم که مردم از طریق میراث خود زنده می مانند." پیرترین انسان زنده ثبت شده ژان کالمنت اهل فرانسه است که بر اساس رکوردهای گینس در 122 سالگی در سال 1997 درگذشت. در تحقیقی که در سال 2021 در مجله Nature Communications منتشر شد ، محققان گزارش دادند که ممکن است انسان حداکثر 120 تا 150 سال عمر کند ، پس از آن ، محققان از بین رفتن کامل تاب آوری - توانایی بدن برای بازیابی از چیزها را پیش بینی می کنند. مانند بیماری یا آسیب برای زندگی فراتر از این حد ، انسان ها باید از پیری سلول ها جلوگیری کرده و از بیماری جلوگیری کنند.
انسانها ممکن است بتوانند با پیشرفتهای تکنولوژیکی آینده که شامل فناوری نانو می شود ، فراتر از محدوده بیولوژیکی خود زندگی کنند. این کار دستکاری مواد در مقیاس نانو ، کمتر از 100 نانومتر (یک میلیاردم متر یا 400 بیلیارد اینچ) است. ماشینهای این اندازه کوچک می توانند در خون حرکت کرده و احتمالاً با ترمیم آسیب های ناشی از سلول ها در طول زمان از پیری جلوگیری کنند. به گفته دانشگاه ملبورن در استرالیا ، نانوتکنک می تواند برخی بیماری ها از جمله برخی از انواع سرطان را با حذف سلول های سرطانی از بدن درمان کند. جلوگیری از پیری بدن انسان هنوز برای رسیدن به جاودانگی کافی نیست. فقط از هیدرا بپرس اگرچه هیدرا علائم پیری را نشان نمی دهد ، اما این موجودات همچنان می میرند. مارتینز گفت ، آنها توسط شکارچیان مانند ماهی خورده می شوند و اگر محیط آنها بیش از حد تغییر کند ، مانند این که حوضچه های آنها در زمستان یخ بزند ، از بین می روند. انسانها شکارچیان زیادی برای مقابله با آنها ندارند ، اما ما مستعد حوادث مرگبار هستیم و در برابر حوادث شدید محیطی ، مانند آنهایی که با تغییرات آب و هوایی تشدید می شوند ، آسیب پذیر هستیم. ما برای اطمینان از بقای خود در آینده به یک کشتی قوی تر از بدن فعلی خود نیاز داریم. فناوری نیز ممکن است راه حلی برای این امر ارائه دهد.
زندگی با پیشرفت تکنولوژی:آینده پژوهان دو مرحله تعیین کننده را پیش بینی می کنند. اولین مورد ، تکینگی است ، که در آن ما هوش مصنوعی (AI) را به اندازه ای هوشمند طراحی می کنیم که بتواند خود را دوباره طراحی کند ، و تا زمانی که به مراتب برتر از هوش خود ما نشود ، به تدریج هوشمندتر می شود. مرحله دوم جاودانگی مجازی است ، جایی که ما قادر خواهیم بود مغز خود را اسکن کرده و خود را به یک محیط غیر بیولوژیکی مانند کامپیوتر منتقل کنیم.
محققان پیوندهای عصبی یک کرم گرد (Caenorhabditis elegans) را ترسیم کرده اند. به گزارش مجله اسمیتسونیان ، آنها به عنوان بخشی از پروژه OpenWorm ، مغز کرم حلقوی را در نرم افزاری که اتصالات عصبی را تکرار می کند شبیه سازی کردند و آن نرم افزار را برای هدایت ربات لگو برنامه ریزی کردند. سپس به نظر می رسد که این ربات مانند یک کرم گرد رفتار می کند. دانشمندان نزدیک به ترسیم ارتباطات بین 86 میلیارد سلول عصبی مغز انسان نیستند (کرم های گرد تنها 302 نورون دارند) ، اما پیشرفت در هوش مصنوعی ممکن است به ما در رسیدن به آن کمک کند.
هنگامی که ذهن انسان در رایانه قرار دارد و می تواند در اینترنت بارگذاری شود ، دیگر نگران از بین رفتن بدن انسان نخواهیم بود. انتقال ذهن انسان به خارج از بدن گامی مهم در راه جاودانگی است ، اما به گفته اشنایدر ، یک مشکل وجود دارد. او گفت: "من فکر نمی کنم که این امر به جاودانگی شما برسد ، و این به این دلیل است که من فکر می کنم شما می خواهید یک دوگانه دیجیتالی ایجاد کنید." اشنایدر، یک آزمایش فکری را توصیف می کند که در آن مغز فرایند بارگذاری را انجام می دهد یا از آن زنده نمی ماند. اگر مغز زنده بماند ، پس نسخه دیجیتال نمی تواند شما باشید زیرا هنوز زنده هستید. برعکس ، اگر مغز شما از فرایند بارگذاری جان سالم به در نبرد ، نسخه دیجیتالی شما نخواهد بود ، زیرا اگر این کار را نکنید - کپی فقط می تواند دوبل دیجیتال شما باشد.
به گفته اشنایدر ، یک راه بهتر برای طول عمر زیاد ، در عین حفظ شخص ، از طریق پیشرفت های بیولوژیکی سازگار با بقای مغز انسان خواهد بود. یکی دیگر از مسیرهای بحث برانگیز ، تراشه های مغزی است. اشنایدر می گوید: "صحبت های زیادی در مورد جایگزینی تدریجی بخش هایی از مغز با چیپست شده است. بنابراین ، در نهایت ، یکی شبیه یک هوش مصنوعی می شود." به عبارت دیگر ، انتقال آهسته به سایبورگ و تفکر در تراشه ها به جای نورون ها. اما اگر مغز انسان از نزدیک با شما ارتباط داشته باشد ، جایگزینی آن می تواند به معنای خودکشی باشد. به نظر می رسد بدن انسان تاریخ انقضا دارد ، صرف نظر از نحوه ارتقا یا بارگذاری آن. این که آیا انسان ها هنوز بدون بدن خود انسان هستند یا خیر ،
اشنایدر می گوید: "از نظر من ، این واقعا در مورد اینکه آیا شما از لحاظ فنی یک انسان هستید یا نه ، مسئله ای نیست." "مسئله واقعی این است که آیا شما همان خود یک شخص هستید. بنابراین ، آنچه در اینجا واقعاً مهم است این است که یک موجود هوشیار چیست؟ و چه زمانی تغییرات در مغز تغییر می کند که شما چه هوشیاری هستید؟" - به عبارت دیگر ، تغییر آنچه ما می توانیم با مغز خود انجام دهیم ، در چه مرحله ای تغییر می کند؟ اشنایدر از پیشرفت های احتمالی مغز و بدن در آینده هیجان زده است و ایده این را دارد که با وجود برخی محدودیت ها ، از مرگ در سنین بالا خلاص شویم. او گفت: "من واقعاً دوست دارم ،" و من دوست دارم که علم و فناوری بیماری ها را درمان کند و ما را باهوش تر کند. خیلی دوست دارم مردم این گزینه را داشته باشند که مغز خود را با تراشه ارتقا دهند. من فقط می خواهم آنها بفهمند چه چیزی در خطر است. "
.jpg)
