واندرز فارسی | جهان عجایب

صدها کتاب و هزاران مقاله درباره شیطان پرستی نوشته شده است. تقریباً همه آنها جهان بینی و اعمال شیطان پرستان را محکوم می کنند. اگر تعداد بی شماری از پرونده های کیفری را به آنها اضافه کنیم، به نظر می رسد که هیچ عاقلی نمی تواند چنین ایمانی را برای خود انتخاب کند. با این حال، تعداد حامیان شیطان پرستی نه تنها در حال کاهش نیست، بلکه برعکس، در حال افزایش است. انگیزه چنین افرادی چیست؟ چرا تعالی نیروهای تاریک برای آنها به معنای زندگی تبدیل شد؟

26 نام

منشأ شیطان پرستی را می توان در قدیمی ترین ادیان جستجو کرد، جایی که خدایان خشن و بی رحم به ویژه مورد احترام بودند. تا به امروز، کیش اصل شیطانی در میان بوداییان و شینتوئیست ها و همچنین در برخی از باورهای محلی در هند و آسیای جنوب شرقی حفظ شده است. تصویری خاص از شیطان در یهودیت شکل گرفت و از آن به مسیحیت رفت. در کتاب مقدس، شیطان (ترجمه شده از عبری "دشمن") حدود 200 بار ذکر شده است و دارای 26 نام است که هر کدام نشان دهنده یک طرف یا آن طرف، جوهر او است: بلزبوب (ارباب تاریکی)، بلیار (روح خیانت)، لوسیفر. (فرشته افتاده) و نام های دیگر. اما به رسمیت شناختن شیطان به عنوان یکی از دو اصل جهانی (به جز خدا) در اروپا فقط در قرون وسطی رخ داد. در اصل توسط شوالیه های فرقه معبد، که با شرکت در جنگ های صلیبی، این ایده را از ساکنان این منطقه آموختند.

در آغاز قرن چهاردهم، اعضای این نظم توسط تفتیش عقاید دستگیر و به محاکمه آورده شدند. اما ایده دنیای دوقطبی، جایی که شیطان اگر قدرتمندتر نباشد، حداقل با خدا برابر است، توسط بسیاری از فرقه های کوچک مخفی پذیرفته شد. با گذشت زمان ، شیطان پرستی به محیط اشراف نفوذ کرد ، پیروان آن شروع به تغییر منابع مسیحی کردند - به ویژه ، آنها کتاب مقدس را به روش خود تفسیر کردند: اگر قربانی بی خونی برای خدا آورده شود ، قربانی برای شیطان باید خونین باشد. این نتیجه گیری بود که منجر به تأسیس آیین شیطانی مانند توده سیاه شد. طبق سنت جدید، مراسم عشای ربانی باید در یک معبد ویران شده در شب برگزار شود و در طی آن انجیل باید برعکس خوانده شود. در پایان مراسم، کاهن اعظم باید برای شیطان قربانی می کرد یا با زنی در قربانگاه اعمال جنسی انجام می داد.

فیلم و موسیقی

در قرن نوزدهم، فرقه های شیطانی عملاً وجود نداشتند. موضوعات جادوگری، ارواح شیطانی و توده سیاه تنها در آفرینش ادبی باقی ماند و به عنوان داستان هنری تلقی شد. این جنبش تنها در سال 1966 دوباره احیا شد، زمانی که در شب والپورگیس، از 30 آوریل تا 1 مه، آنتون سندور لاوی آمریکایی (نام واقعی - هاوارد استانتون لوی، 1930-1997) تأسیس "کلیسای شیطان" را در سان فرانسیسکو اعلام کرد و خود را کشیش اعظم او معرفی کرد. او همچنین نویسنده کتاب مقدس شیطانی شد که فلسفه آن جستجوی لذت هایی است که از دیدگاه کلیسای رسمی فقط از طریق شیطان به جهان می آید.

محققان خاطرنشان می کنند که فیلم بلند "بیداری برادر شیطانی من" (1969) که در آن لاوی نقش شیطان را بازی کرد، نقش بزرگی در شکل گیری شیطان پرستی مدرن ایفا کرد. «انجیل شیطانی» انکار هر گونه اقتدار و اخلاق را ترویج می کند. و از آنجایی که چنین شورشی معمولاً مشخصه نوجوانان است، ایدئولوژی شیطانی عمدتاً برای جوانان جذاب شد. در دهه 1980، توسعه خرده فرهنگ شیطان پرستی توسط سبک محبوب آن زمان بلک متال (پس از نام آلبوم بلک متال توسط گروه Venom که در سال 1982 منتشر شد) تسهیل شد که با صدای ناهماهنگ سازها، کیفیت ضبط عمدا ضعیف و ملودی های یکنواخت مشخص می شود.

تیشرت سر بز

 محققان می گویند که در حال حاضر حداقل 100 فرقه شیطان پرستی فقط در روسیه فعال هستند. سر دسته آنها اغلب زن است، زیرا طبق اعتقادات طرفداران ارواح شیطانی، زن از مرد به شیطان نزدیکتر است. به گفته سازمان های مجری قانون، فعالیت های سازمان های شیطان پرستی مدرن در روسیه روز به روز تهاجمی و خطرناک تر می شود. علاوه بر نوجوانان و جوانان شیطان پرست مردم، در آنجا (معمولاً به عنوان رهبران مخفی) نمایندگانی از نخبگان سیاسی و تجاری وجود دارند که در مراسم شرکت می کنند، در اتاق های مخفی قرار می گیرند یا پشت پرده ها پنهان می شوند.

شیطان پرستی با بالا بردن آن به درجه دین - و در نتیجه فضیلت - دوستداران رذیلت را جذب می کند. از سوی دیگر، خود رهبران فرقه‌های توتالیتر برای تقویت بیشتر قدرت شخصی خود، به طور مداوم به حوزه‌های جامعه عالی روسیه، به ویژه در سطح سیاسی محلی راه می‌یابند. پژوهشگران فرهنگ غیررسمی خاطرنشان می کنند که اخیراً فعالیت جنبش های شیطان پرستی در مؤسسات آموزش عالی و باشگاه های جوانان تجلی یافته است. بروشورها و روزنامه‌هایی با اصول کلیسای شیطان در تیراژ انبوه منتشر می‌شوند و کاملاً آشکارا توزیع می‌شوند، همچنین محصولاتی با نمادهای شیطان پرستی: تی شرت، کلاه بیسبال، حلقه، آویز و غیره. رایج ترین نمادهای مورد استفاده شیطان پرستان عبارتند از: پنتاگرام معکوس (یک ستاره پنج پر معمولی که دو پرتو آن به سمت بالا است) و یک صلیب، یک ستاره شش پر، شماره شیطان 666، یک مار دو سر، یک بز.

از جمله اقدامات شیطان پرستان، مواردی از قتل های آیینی است.

در اینجا فقط چند واقعیت است. در سالهای 1990-1993، در نزدیکی خاباروفسک، پیروان نظم شیطان تعدادی قتلهای آیینی را مرتکب شدند، پروخوروف شیطان پرست مسئولیت آنها را بر عهده گرفت. در عید پاک 1993، شیطان پرست آورین سه راهب ارتدوکس را در هرمیتاژ اپتینا (منطقه کالوگا) به قتل رساند. در سال 1995، شیطان پرستان در کانسک (منطقه کراسنویارسک) یک دختر 16 ساله را به قتل رساندند. در سال 2000-2002، شیطان پرستان یک سری قتل های آیینی را در کوپئیسک، منطقه چلیابینسک انجام دادند.

در سال 2006، قتلی که توسط دو جوان شیطان پرست و پیروان دیدگاه های شیطانی در پاولوفسکی پوساد انجام شد، حل شد. در سال 2008، در یاروسلاول، یک قتل آیینی چهار نوجوان توسط هشت نفر از همسالان آنها رخ داد. این تنها بخش کوچکی از جنایات کشف شده است. در پرونده های جنایی در مورد اقدامات شیطان پرستان، نه تنها قتل، بلکه آدم ربایی، کودک آزاری، تجاوز جنسی، هتک حرمت قبرها و معابد، سوء استفاده از حیوانات، توزیع مواد مخدر و همچنین همجنس گرایی اجباری وجود دارد.

برای مردم عادی دشوار است که باور کنند که فرقه های شیطانی متعدد واقعیت های امروز ما هستند. اما این واقعیتی است که مدت هاست توسط مأموران اجرای قانون در هنگام حل قتل های بی انگیزه یا مفقود شدن افراد از جمله نوزادان مورد توجه قرار گرفته است.