پس از مرگ مرلین مونرو در 4 آگوست 1962، کالبد شکافی مرلین مونرو برای حل معمای تکان دهنده مرگ او انجام شد - اما فقط سوالات بیشتری را به همراه داشت.
در 5 اوت 1962، جهان با اخبار وحشتناکی از خواب بیدار شد: مرلین مونرو ستاره سینما در سن 36 سالگی درگذشت. از آن زمان، زندگی - و مرگ او - الهام بخش کتاب ها، فیلم ها و برنامه های تلویزیونی بی شماری بوده است. اما کالبد شکافی مرلین مونرو در مورد چگونگی مرگ او چه گفت؟
در این مورد، داستان دو بخش دارد. گزارش رسمی وجود دارد که می‌گوید ستاره بر اثر «خودکشی احتمالی» مرده است، نتیجه‌ای که اولین بار در سال 1962 به دست آمد. بررسی مجدد مرگ او در سال 1982 با این نتیجه اولیه موافق بود و اضافه کرد که مونرو می‌توانست بر اثر «اوردوز تصادفی» مرده باشد. اما طرف دیگر و تاریک‌تر داستان همچنان ادامه دارد. در طول سالها، تعدادی از افراد برای مخالفت با گزارش رسمی کالبد شکافی مرلین مونرو مطرح شده‌اند. آنها به ناهماهنگی ها و حذفیات در پرونده او اشاره می کنند - و به شدت نشان می دهند که او به دلیل شوم تری مرده است.
در آگوست 1962، مرلین مونرو، ستاره سینما، به اوج و پستی وحشتناک رسیده بود. او به عنوان یک هنرپیشه و یک سمبل جنسی محبوب بود و با آثاری مانند Gentlemen Prefer Blondes (1953) و Some Like It Hot (1959) در هالیوود جای خود را به ثبت رساند. اما مونرو با تعدادی شیاطین درونی مبارزه کرد. او دوران کودکی خود را در خانه‌های نگهداری گذرانده بود و سه ازدواج او با جیمز دوگرتی، جو دی ماجیو و آرتور میلر به طلاق ختم شد. او به طور فزاینده ای به مواد مخدر و الکل روی آورده بود.
در واقع، به نظر می‌رسید که مشکلات شخصی مونرو در آخرین فیلم او، Something’s Got To Give، رخنه کرده است. این بازیگر اغلب دیر به صحنه می رفت، کار خود را فراموش می کرد و در مستندی در سال 1990 توصیف می شد که در "مه افسرده و ناشی از مواد مخدر" می چرخد. او حتی به دلیل "غیبت چشمگیر" اخراج شد، اگرچه او توانست راه خود را به تصویر بازگرداند. با این حال، هیچ کس انتظار چیزی که بعدا می آید را نداشت. در شب 4 اوت 1962، یونیس موری، خدمتکار مرلین مونرو، وقتی ستاره سینما به ضربه های موری به در پاسخ نداد، نگران شد. موری با روانپزشک مونرو، رالف گرینسون، تماس گرفت، او یک پنجره را شکست و متوجه شد که مونرو در ورقه های شامپاین خود مرده است و تلفنش در دست است.
نیویورک تایمز در 6 آگوست در مورد مرگ مرلین مونرو گزارش داد: «در کنار تخت یک بطری خالی بود که حاوی قرص‌های خواب‌آور بود. آنها افزودند که 14 بطری دیگر در میز خواب او پیدا شده است. تایمز ادامه داد که «پزشک خانم مونرو به مدت سه روز برای او قرص خواب تجویز کرده بود. به طور معمول، بطری حاوی چهل تا پنجاه قرص بود. از آنجایی که علت مرگ او بلافاصله مشخص نبود، بسیاری برای پاسخ به کالبد شکافی مرلین مونرو نگاه کردند. اما این نیز تعدادی سوال را ایجاد می کند.
آنچه کالبد شکافی مرلین مونرو فاش کرد:
در 5 اوت 1962، دکتر توماس تی نوگوچی کالبد شکافی مرلین مونرو را انجام داد. نوگوچی در گزارش خود که 12 روز بعد منتشر شد، نوشت: "من این مرگ را به "مسمومیت حاد باربیتورات" به دلیل "مصرف بیش از حد " نسبت می دهم. دکتر تئودور کرفی، پزشک متخصص، یافته‌های نوگوچی را در کنفرانس خبری آن روز تایید کرد. او به خبرنگاران گفت: «به این نتیجه رسیدم که مرگ مریلین مونرو ناشی از مصرف بیش از حد داروهای آرام بخش بوده است و نحوه مرگ احتمالی خودکشی است.» در واقع، کالبد شکافی مرلین مونرو نشان داد که او سطوح بالایی از نمبوتال و هیدرات کلرال را در بدنش دارد.
به‌علاوه، کرفی درخواست «کالبد شکافی روان‌شناختی» کرده بود که نشان می‌داد مونرو احتمالاً قصد خودکشی دارد. که توسط سه متخصص بهداشت روان انجام شد، دریافت که "خانم مونرو برای مدت طولانی از اختلالات روانی رنج می برد." گزارش آنها همچنین خاطرنشان کرد که "خانم مونرو اغلب آرزوهای خود را برای تسلیم شدن، کناره گیری و حتی مرگ ابراز کرده بود" و او قبلاً اقدام به خودکشی کرده بود. به نظر برخی، کالبد شکافی مرلین مونرو به وضوح نشان می دهد که این ستاره عمداً بیش از حد مصرف کرده است. اما همه به این نظریه متقاعد نشدند. و با گذشت سالها، نظریه های دیگری در مورد مرگ او به سطح می رسد.
نظریه های دیگر در مورد چگونگی مرگ مرلین مونرو
چند دهه بعد، دو نفر که در کالبد شکافی مرلین مونرو شرکت کردند، آمدند و گفتند که فکر نمی‌کردند ستاره سینما بر اثر خودکشی مرده باشد. هر دو به یک تئوری توطئه معروف اشاره کردند که ستاره سینما احتمالا به دلیل درگیری عاشقانه او با جان اف کندی و برادرش رابرت به قتل رسیده است.
اولین نفر، جان ماینر، معاون دادستان ناحیه لس آنجلس و رابط رئیس بازرس پزشکی و بازرس پزشکی شهرستان بود. او به دو جزئیات مشکوک از کالبد شکافی اشاره کرد که به نظر او نظریه خودکشی را مشکوک کرده است. اول، ماینر ادعا کرد که محتویات معده مونرو "ناپدید شده است". دوم، او گفت که کالبد شکافی هیچ مدرکی مبنی بر هضم داروها توسط مونرو در وهله اول نشان نداد. اگرچه ظاهراً محتویات معده مونرو به طور تصادفی دور انداخته شد، با این وجود، ماینر عجیب بود که کالبد شکافی هیچ علامت زردی در معده او پیدا نکرد، که اگر نمبوتال به صورت خوراکی هضم شود، آن ها را باقی می گذاشت. نوگوچی هیچ اثری از سوزن پیدا نکرد که نشان دهد داروها به صورت داخل وریدی به او داده شده بود. برای ماینر، این تنها یک سناریوی ممکن باقی گذاشت: یک قتل.
او نوشت: «مریلین مونرو هیدرات کلرال را مصرف کرد یا به او داده شد تا او را بیهوش کند. "شخصی نمبوتال را با شکستن 30 کپسول یا بیشتر در آب حل کرد. آن شخص سپس محلول حاوی نمبوتال را با تنقیه به خانم مونرو با استفاده از یک سرنگ معمولی فواره یا کیسه تنقیه داد. ” ماینر همچنین ادعا کرد که روانپزشک مونرو، گرینسون، به او اجازه داده به تعدادی نوار شخصی که ستاره سینما ساخته بود گوش دهد. با این حال، ماینر همچنین ادعا می کند که گرینسون بعداً نوارها را نابود کرد - و ماینر تنها کسی است که آنها را شنیده است. ماینر گفت: "پس از شنیدن این نوارها، هر فرد منطقی باید به این نتیجه برسد که مرلین مونرو خود را نکشته است." او برنامه‌های زیادی برای انجام دادن [و] برای زندگی کردن داشت.»
دستیار سابق پزشکی قانونی به نام لیونل گراندیسون دومین کسی بود که ادعا کرد در کالبد شکافی مرلین مونرو چیز عجیبی وجود دارد. او گفت که مجبور شد گواهی مرگ مونرو را امضا کند، او به قتل رسیده است، و او دفترچه‌ای داشت که توطئه‌ای برای کشتن فیدل کاسترو را شرح می‌داد، و ادعا می‌شود که چندین تلاش از این دست در زمان ریاست جی اف‌کی انجام شده است. با این حال، نه ماینر و نه گراندیسون به ویژه شاهدان معتبری در نظر گرفته نشدند. گراندیسون بعداً به دلیل سرقت یک کارت اعتباری از یک جسد اخراج شد و ماینر با اتهام اختراع نوارهای مرلین مونرو برای پول مواجه شد. علاوه بر این، نوگوچی رد کرد که باربیتورات‌ها اصلاً رنگ زردی در معده مونرو باقی می‌گذاشتند.
در واقع، بررسی مجدد مرگ مونرو در سال 1982 به همان نتایجی رسید که در سال 1962 انجام شد. جان ون دی کمپ، دادستان منطقه در آن زمان گفت: «بر اساس شواهدی که در دسترس ماست، به نظر می‌رسد که مرگ او می‌تواند خودکشی یا در نتیجه مصرف بیش از حد مواد مخدر بوده باشد». گزارش سال 1982 ادامه داد که کشتن مرلین مونرو مستلزم "توطئه ای بزرگ و به جا" بود و آنها "هیچ مدرک معتبری برای حمایت از نظریه قتل کشف نکردند."
در پایان، کالبد شکافی مرلین مونرو - مانند موارد بسیاری از زندگی او، به موضوعی جذاب تبدیل شد.
مطالب مرتبط
ثبت دیدگاه
منتظر نظرات شما در مورد این پست هستیم :)دسته بندی
مطالب جدید
زیباترین خودروهای دهه 1920 و 1930
14 تیر 1403
آیا اندازه جهان می تواند محدود باشد؟
12 تیر 1403
مکان های روح آلود در آمریکا و داستان های پشت آن
11 تیر 1403
مغز چگونه فکر می کند؟
7 تیر 1403
