واندرز فارسی | جهان عجایب

مراحل اولیه توسعه سلاح های هسته ای با مسابقه تسلیحاتی بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی مشخص شد. اگرچه ایالات متحده اولین بمب های اتمی را ساخت و آنها را در شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن در طول جنگ جهانی دوم پرتاب کرد، برنامه هسته ای شوروی در هنگام آزمایش دست کمی از آن نداشت. بمب هسته‌ای در سال 1949. در اوایل دهه 1950، دو کشور سلاح‌های قدرتمندتری تولید کردند بمب هیدروژنی.

آزمایش تسلیحات هسته ای که توسط ایالات متحده در بیکینی آتول در 24 ژوئیه 1946 انجام شد، انفجاری با نیروی مخرب معادل 21000 تن TNT ایجاد کرد.

در این رقابت، طرفین تلاش کردند تا بمب‌های هسته‌ای بیشتر و بزرگ‌تری بسازند تا اینکه ذخایر سلاح‌های هسته‌ای آنها در اواخر دهه 1960 به اوج خود رسید. در آن زمان، ایالات متحده در مجموع 31255 بمب هسته ای و اتحاد جماهیر شوروی دارای 40159 بمب بود. یکی از قوی ترین بمب های هسته ای اتحاد جماهیر شوروی، بمب تزار بود که در سال 1961 در نوایا زملیا، مجمع الجزایری در اقیانوس منجمد شمالی آزمایش شد. تا به امروز، این هنوز قوی ترین بمب هسته ای است که بشر تا به حال در تاریخ بشر آزمایش کرده است. امروزه، اگرچه حجم زرادخانه هسته ای کاهش یافته است، اما با ظهور عوامل جدید بسیاری، همچنان نگرانی در مورد خطر جنگ هسته ای وجود دارد.

کارشناسان می گویند کره شمالی ممکن است بین 20 تا 60 بمب در اختیار داشته باشد. در اینجا حقایقی در مورد سلاح های هسته ای است که استاکر از طریق اسناد دولتی، گزارش ها و مطالعات دانشگاهی گردآوری کرده است.

کشورهای مجهز به سلاح هسته ای

به گفته کارشناسان امنیتی، 9 کشور دارای تسلیحات هسته ای در جهان هستند که عبارتند از: آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه، چین، هند، پاکستان، کره شمالی و اسرائیل. از این میان، اسرائیل وجود تسلیحات هسته ای را نه تایید و نه رد می کند. ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی اولین دو کشوری بودند که این سلاح را تولید کردند و پس از آن انگلیس، فرانسه و چین قرار گرفتند. در حال حاضر، آمریکا و روسیه نزدیک به 90 درصد از 13500 کلاهک هسته ای جهان را در اختیار دارند.

طبق گزارش انجمن کنترل تسلیحات، ایالات متحده حدود 5800 کلاهک هسته ای دارد در حالی که روسیه 6375 کلاهک دارد. هر دو کشور حدود 1350 کلاهک هسته ای را روی موشک های بالستیک قاره پیما، موشک های بالستیک زیردریایی یا بمب افکن مستقر کرده اند. چین دارای زرادخانه هسته ای نسبتاً متوسطی با حدود 250 کلاهک و بمب هسته ای است. این کشور اولین آزمایش هسته ای خود را در سال 1964 انجام داد.

تلاش برای جلوگیری از گسترش سلاح های هسته ای

معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای (NPT) در سال 1968 توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد و در 5 مارس 1970 لازم الاجرا شد. از آن زمان تاکنون 191 کشور از جمله ایالات متحده، روسیه، چین، بریتانیا و فرانسه در آن شرکت کرده اند. این کشورها مجاز به حفظ سلاح های هسته ای خود هستند، اما تمایل به کاهش تعداد آنها وجود دارد. هند، پاکستان و اسرائیل طرفین معاهده نیستند، کره شمالی در سال 2003 از این معاهده خارج شد و از سال 2006 تاکنون شش بار سلاح هسته ای آزمایش کرده است.

تعداد بمب ها و وسایل هسته ای گم شده یا نابجا

بر اساس گزارش موسسه بروکینگز، ایالات متحده 11 بمب هسته ای را در تصادفات از دست داد. در 5 فوریه 1958، نیروی هوایی ایالات متحده یک بمب هیدروژنی 3500 کیلوگرمی را در Wassaw Sound، جورجیا از دست داد و این بمب تا به امروز پیدا نشده است. در سال 1965، یک بمب افکن A-4 Skyhawk نیروی دریایی ایالات متحده حامل تسلیحات هسته ای از پیش بارگذاری شده B43 روی ناو یو اس اس تیکوندروگا در حال حرکت بود تا برای تمرین آماده شود که حادثه ای رخ داد. از نردبان منحرف شد و به سرعت 5 کیلومتر زیر سطح دریا فرو رفت. مشخص نیست که آیا بمب منفجر شده یا در اعماق دریا غرق شده است.

در سال 1968، یک هواپیمای B-52 حامل چهار بمب هسته ای در گرینلند سقوط کرد. حداقل سه مورد از بمب ها شکسته بود. با جمع آوری بیشتر زباله ها، بازرسان متوجه شدند که هیچ قطعه ای از بمب چهارم را پیدا نکرده اند. علاوه بر این، بسیاری از حوادث دیگر نیز وجود داشت که در آن تجهیزات هسته ای ایالات متحده منفجر شد یا از بین رفت. یک مطالعه در سال 1989 نشان داد که 50 کلاهک و 9 راکتور هسته ای در کف اقیانوس در نتیجه تصادفات مربوط به خودروهای جنگی آمریکایی و شوروی در آن زمان از بین رفته است.

بمب هسته ای به اندازه یک کامیون

بمب B53 در سال 1962 زمانی که تنش در جنگ سرد در اوج خود بود برای مورد استفاده قرار گرفتن ساخته شد. این بمب بیش از 3.7 تن وزن دارد و به اندازه یک کامیون کوچک است، می تواند تاسیسات اعماق زیرزمین را نابود کند. در سال 1997 از انبار سلاح های هسته ای فعال خارج شد و سپس در سال 2011 قطعات آن از هم جدا شد.

بزرگترین سلاح هسته ای موجود در انبارهای آمریکا

با وجود اندازه عظیم آن، B53 بزرگترین سلاح هسته ای آمریکا نیست. بزرگترین سلاح موجود در انبارهای ایالات متحده، B83 است که قدرت انفجاری آن 1.2 مگاتن است. قدرت تخریب آن 80 برابر بیشتر از بمب اتمی است که ایالات متحده بر شهر هیروشیما ژاپن انداخت. با انرژی 35 درصد، همه افراد در شعاع 420 کیلومتری دچار سوختگی درجه 3 ناشی از تشعشعات حرارتی ناشی از انفجار خواهند شد. B83 با 50 درصد انرژی توانست تمام ساختمان ها را در شعاع 16.8 کیلومتری "منفجر" کند.

برنامه ریزی برای منفجر کردن یک بمب هسته ای در ماه

نیروی هوایی ایالات متحده زمانی طرحی فوق محرمانه برای منفجر کردن یک بمب هسته ای در ماه به عنوان نمایش قدرت نظامی در اوج جنگ سرد طراحی کرد. کارل ساگان، ستاره شناس، مدلی ریاضی برای این انفجار ارائه کرد. در آن زمان، دانشمندان بر این باور بودند که ممکن است حیات میکروبی در ماه وجود داشته باشد، و ساگان پیشنهاد کرد که یک انفجار هسته ای برای شناسایی این موجودات ایجاد شود.

برنامه "انفجار هسته ای برای اقتصاد ملی" اتحاد جماهیر شوروی

در طول جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی شروع به بررسی امکان استفاده از انرژی هسته ای برای مقاصد صلح آمیز، مانند ایجاد کانال ها، مخازن یا حفاری برای نفت کرد. یکی از معروف ترین آنها آزمایش هسته ای در چاگان، در کنار سایت آزمایشی Semipalatinsk در قزاقستان، در ژانویه 1965 بود. این آزمایش با هدف آزمایش امکان استفاده از هسته‌ای برای ایجاد مخازن انجام شد. این اولین و بزرگترین آزمایش هسته ای در طرح استفاده از هسته ای برای برنامه اقتصاد ملی است. آنها یک دستگاه هسته ای 140 کیلوتنی را در حفره ای به عمق 178 متر در بستر رودخانه چاگان قرار دادند. هنگامی که دستگاه منفجر شد، دهانه ای به عرض 400 متر و عمق 100 متر تشکیل شد. پس از آن مردم کانال هایی حفر کردند تا آب را به دریاچه بیاورند. این آزمایش باعث شد که آب دریاچه چاگان رادیواکتیو باشد و سطح رادیواکتیو آن 100 برابر بیشتر از حد مجاز باشد.

شی عجیب از اولین آزمایش بمب هسته ای جهان ظاهر شد

ایالات متحده اولین آزمایش بمب اتمی خود را در ترینیتی، در ایالت نیومکزیکو آمریکا در سال 1945 انجام داد. گرمای انفجار باعث شد شن و ماسه در ناحیه اطراف به ماده ای شیشه مانند به نام "ترینیتیت" تبدیل شود. در داخل ترینیتیت، دانشمندان شکل نادری از ماده به نام "شبه بلور" را کشف کردند.