واندرز فارسی | جهان عجایب

آنها مواد بسیار ضروری برای بدن هستند، اما ویتامین ها بسیار ساده نامگذاری می شوند مانند ویتامین A، B، ویتامین C، D. نامگذاری آنها طولانی و سخت نیست مانند سایر مواد. ویتامین اصطلاحی است که انواع مختلفی از ترکیبات آلی را توصیف می کند که برای متابولیسم برای حفظ زندگی و فعالیت های انسان ضروری هستند، اما بدن نمی تواند آن را به تنهایی سنتز کند و باید آن را از طریق غذا تکمیل کند.

آنها مواد بسیار ضروری برای بدن هستند، اما ویتامین ها با نام های بسیار ساده و به یاد ماندنی مانند ویتامین A، B، ویتامین C، D. نامیده می شوند، نه با نام های طولانی و سخت به یاد ماندنی مانند مواد رایج.

چه کسی ویتامین ها را کشف کرد؟

نام ویتامین، در اصل ویتامین، ترکیبی از دو کلمه vita (زندگی در لاتین) و آمین (یک ترکیب شیمیایی حاوی نیتروژن) است. این نام توسط کازیمیر فانک، زیست شیمیدان لهستانی-آمریکایی در سال 1912 ابداع شد، زمانی که او متوجه شد که علت برخی بیماری ها کمبود برخی از اجزای رژیم غذایی است. در سال 1912، فانک چهار بیماری را کشف کرد: بری بری (که می تواند بر سیستم گردش خون و سیستم عصبی تاثیر بگذارد)، اسکوروی (که باعث پوسیدگی دندان ها و لثه ها می شود)، پلاگرا (که منجر به عوارضی مانند درماتیت می شود) و راشیتیسم، همه ناشی از کمبود ویتامین است. از برخی مواد مغذی این ایده که بیماری می تواند ناشی از کمبود مواد مغذی ضروری باشد، نه فقط از عفونت یا سموم، انقلابی بود، به ویژه در زمانی که نظریه میکروب بیماری غالب بود، که نشان دهنده بیماری های خاصی است که از میکروارگانیسم های بیماری زا منشا می گیرند.

با این حال، فانک پیشنهاد کرد که ویتامین های خاصی باید در رژیم غذایی انسان وجود داشته باشد و حتی مقادیر بسیار کم آن می تواند به پیشگیری و درمان بیماری کمک کند. در موسسه لیستر در لندن، انگلستان، فانک آزمایش‌هایی را برای جداسازی مجموعه‌ای از ریزمغذی‌های ضروری برای زندگی انجام داد که آنها را آمین‌های ضروری می‌دانست. او در تحقیقات خود نام این ماده را ویتامین گذاشت زیرا معتقد بود برای زندگی ضروری است و همچنین می تواند بیماری ها را درمان کند. فانک ادعا می کند: «برای سالم بودن، باید از رژیم غذایی یکنواخت اجتناب شود.

منشا نام ویتامین ها

تنها یک نوع ویتامین وجود ندارد، و ایده استفاده از سیستم الفبایی آشنا برای نامگذاری ویتامین ها از کورنلیا کندی سرچشمه گرفت، زمانی که در پایان نامه کارشناسی ارشد خود در سال 1916، از حروف A و B برای نامگذاری استفاده کرد. عناصر ضروری را در رژیم غذایی جدید مشخص کنید. ویتامین ها بر اساس ترتیبی که کشف شدند نامگذاری می شوند. از سال 1910 تا 1920، ویتامین های A، B، C، D و E کشف شد و به نام حروف الفبا نامگذاری شد. تشخیص بر روی اجزای محلول در چربی و محلول در آب انجام می شود و در نتیجه ویتامین ها از A به E جدا می شوند.

در سال 1920، ویتامین های بیشتری به ویژه B1 و B2 کشف شد. با این حال، این ویتامین ها بعداً به دلیل شباهت در خواص، توزیع در منابع طبیعی و عملکردهای فیزیولوژیکی همپوشانی با هم گروه بندی شدند. سپس آنها را ویتامین B کمپلکس نامیدند. ویتامین B انواع مختلفی دارد، از جمله ویتامین B12 (کوبالامین) که در سال 1926 کشف شد، B5 (اسید پانتوتنیک)، B7 (بیوتین) در سال 1931، B6 (پیریدوکسین) در سال 1934، B3 (نیاسین) و B9 (اسید فولیک) در سال 1941.

با این حال، با گذشت زمان، سایر محققان متوجه شدند که نظریه اصلی فانک کاملاً صحیح نیست، زیرا همه ویتامین ها آمین نیستند. به عنوان مثال، ویتامین D زمانی که پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرد سنتز می شود و اساسا یک هورمون استروئیدی است. همانطور که فانک در ابتدا پیشنهاد کرد، ویتامین ها تنها بر یک بیماری تأثیر نمی گذارند. به عنوان مثال، کمبود ویتامین D با بسیاری از بیماری های مزمن مانند اختلالات متابولیک استخوان، بیماری قلبی و دیابت مرتبط است. در مجموع 13 ویتامین بین سالهای 1913 و 1948 شناسایی شد. آنها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند: ویتامین های محلول در آب با ویتامین های B و C و ویتامین های محلول در چربی با ویتامین های A، D، E، K.

نقش ویتامین ها در بدن

ویتامین ها نقش بسیار مهمی در افزایش سلامت انسان و حفظ زندگی دارند. اگر بدن کمبود ویتامین داشته باشد، منجر به بسیاری از بیماری های خطرناک می شود. ویتامین ها یکی از اجزای مهم برای ایجاد سلول ها هستند که به رشد و حفظ حیات سلولی کمک می کنند. یک کاتالیزور در فرآیند تبدیل مواد مغذی، تبدیل غذا به انرژی برای تامین و خدمت تمام فعالیت های حیاتی بدن شرکت می کند.

ویتامین ها از درمان بیماری ها در بدن حمایت می کنند، سیستم ایمنی را تقویت می کنند، به پیشگیری و درمان بیماری ها کمک می کنند و در نتیجه سلامت بدن را افزایش می دهند. در تنظیم و تقویت عملکرد سیستم عصبی و قلبی عروقی شرکت می کند. ویتامین ها به دلیل خواص آنتی اکسیدانی، خواص سم زدایی و توانایی ترمیم ساختارهای آسیب دیده، از سلول های بدن در برابر حملات عوامل بیماری زا محافظت می کنند و در نتیجه به حمایت از بهبود سریع آسیب ها کمک می کنند. با این حال، اگرچه ویتامین ها برای بدن ضروری هستند، اما نباید از مکمل های ویتامینی سوء استفاده کرد و باید با پزشک مشورت کرد زیرا کمبود یا مصرف بیش از حد ویتامین هر دو عامل بیماری های بدن هستند.