واندرز فارسی | جهان عجایب

سفر در فضا، هزاران کیلومتر دورتر از زمین، برای کاوش در افق های بی سابقه کاری بسیار دشوار است. نه تنها این، بلکه استرس زا و ترسناک نیز هست. پس چرا فضانوردان به خود با یک نوشیدنی پاداش نمی دهند تا مانند زندگی روی زمین استراحت کنند؟ متأسفانه برای آنها، بیشتر سازمان‌های دولتی فضانوردان را هنگام فرستادن آنها به مکان‌هایی مانند ایستگاه فضایی بین‌المللی ISS، از مصرف نوشیدنی‌های الکلی دور نگه می‌دارند. آیا با سفری که سال ها طول می کشد تا به مکانی مثل مریخ برسید، آیا باید از الکل به عنوان یک سرگرمی استفاده کرد؟ با این حال، ابتدا ببینید چه اتفاقی برای فضانوردان هنگام نوشیدن می‌افتد و چه اتفاقی می‌افتد وقتی الکل به فضا برده می‌شود؟

چرا فضانوردان از نوشیدن الکل در ایستگاه فضایی منع شده اند؟

بسیاری از مردم بر این باورند که پس از نوشیدن در ارتفاعات، سریعتر احساس سرگیجه می کنند. بنابراین منطقی است که فرض کنیم نوشیدن الکل در خارج از مدار زمین اثرات عجیب تری برای انسان به همراه خواهد داشت. اما این مفهوم ممکن است کاملا درست نباشد. در واقع، این فرضیه در دهه 1980 نادرست بود. در سال 1985، اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده مطالعه ای را برای نظارت بر اینکه آیا مصرف الکل در سطوح شبیه سازی بالا تأثیر می گذارد انجام داد. آیا برای انجام وظایف پیچیده و تنفس سنج الکل. در این مطالعه از 17 نفر خواسته شد تا چندین فنجان ودکا را روی زمین و در اتاقی شبیه سازی شده با ارتفاع 12500 فوت (حدود 3.7 کیلومتر) مصرف کنند. بعداً از آنها خواسته شد تا کارهایی مانند حل مسائل، ردیابی چراغ ها روی یک نوسانگر با جوی استیک و انواع تست های دیگر را انجام دهند. محققان دریافتند که هیچ تاثیری بر تعامل بین الکل و ارتفاع بر روی الکل سنج و نمره آزمون وجود ندارد.

پس مست شدن سریعتر در هنگام پرواز احتمالاً فقط یک حکایت است؟ دیو هانسون، استاد بازنشسته جامعه شناسی در دانشگاه ایالتی نیویورک در پستدام، که بیش از 40 سال است که در مورد الکل و نوشیدنی ها مطالعه کرده است، گفت. من نمی توانم چیز متفاوتی را هنگام نوشیدن در فضای بیرونی تصور کنم. او گفت که ترس از ارتفاع نه تنها باعث ایجاد احساسات ناخوشایند می شود، بلکه می تواند مانند مستی باشد. اگر کسی فشار خونش را متعادل نکند، ممکن است احساس کند مست است.

چه اتفاقی برای فضانوردان هنگام نوشیدن الکل در فضا می افتد؟

در حالی که رانندگان و خلبانان هنگام رانندگی وسایل نقلیه خود مست نیستند، تعجب آور نیست که همین قوانین برای فضانوردانی که در داخل یک ایستگاه فضایی 150 میلیارد دلاری در حال حرکت در خلاء با سرعت بیش از 27000 کیلومتر هستند اعمال می شود. هنوز از تحقیقات انجام شده در مورد اثرات الکل در ارتفاعات مختلف توسط FAA در سال 1985، محققان به تفاوت کوچکی پی برده اند. در حالی که قرائت سنج الکل در همه ارتفاعات یکسان است، توانایی افراد شبیه سازی شده برای کار در ارتفاع بالاتر کمی بیشتر از ارتفاع شبیه سازی شده از سطح دریا است. این نشان می دهد که، صرف نظر از میزان مصرف الکل، ارتفاع نیز تأثیر کمی بر سلامت روان فضانوردان دارد. نتایج حاصل از این مطالعه کاهش بیشتر هر گونه محدودیت ایمنی در دستکاری پس از نوشیدن الکل را امکان پذیر می کند.

همچنین دلیل دیگری برای اجتناب از استفاده از نوشیدنی‌های کف‌دار مانند آبجو وجود دارد در شرایط بدون جاذبه مایعات و گازها می‌توانند معده فضانورد را مختل کرده و باعث آروغ زدن آب شوند. با این حال، با وجود این مقررات سختگیرانه، این بدان معنا نیست که مردم هرگز با مایعات تخمیر شده در فضا تعامل ندارند. آزمایش‌های زیادی در ISS انجام شده است که مرتبط با الکل هستند اما هیچ یک از آزمایش‌ها شامل اعمال روی انسان نمی‌شود، بنابراین هیچ‌کس واقعاً نمی‌داند که بدن انسان دقیقاً چه واکنشی نشان خواهد داد. ما آزمایش‌های زیادی در مورد چگونگی تغییر بدن فضانورد در فضا از جمله در سطح میکروبی انجام می‌دهیم. به گفته استفانی شیرهولز، دبیر مطبوعاتی ناسا: ما یک برنامه تغذیه بسیار خوب داریم تا مطمئن شویم بدن آنها آنچه را که برای سالم ماندن نیاز دارد دریافت می کند. 

اما شاید شگفت انگیزترین چیز این باشد که اولین مایعی که در سطح ماه نوشیده می شود شراب است. باز آلدرین در مصاحبه ای و کتابش گفت که در طول مراسم عشای ربانی، قبل از اینکه او و نیل آرمسترانگ از فضاپیمای فرود روی ماه در سال 1969 خارج شوند، مقداری شراب نوشید. این مراسم تنها در یک لحظه ارتباط با زمین برگزار شد ولی هرگز پخش نشد اگرچه ناسا قوانین بسیار سختگیرانه ای در مورد الکل در فضا دارد، اما به نظر می رسد روس ها در گذشته در این مورد راحت تر بودند. فضانوردان آنها در ایستگاه فضایی میر مجاز به نوشیدن مقدار کمی کنیاک و ودکا بودند.

وقتی الکل به فضا برده می شود چه اتفاقی می افتد؟

از سپتامبر 2011 تا سپتامبر 2014، ناسا همچنین بودجه آزمایشی را برای مطالعه تأثیر گرانش میکرو بر روی ویسکی و اینکه چگونه چوب بلوط از تخمیر پشتیبانی می کند، تأمین کرد. پس از نزدیک به 1000 روز در فضا، تانن‌های موجود در ویسکی بدون تغییر باقی می‌مانند اما تراشه‌های چوب موجود در فضا به تولید محصولاتی با طعم چوب متراکم‌تر کمک می‌کنند که درون آن ترکیب می‌شود.