مجموعه نامهها - که شامل پیامهایی نیز میشود که مالوری هنگام خواستگاری با همسرش و در طول خدمتش در جنگ جهانی اول نوشت - تصویری جذاب از زندگی، شخصیت و روزهای پایانی مالوری در کوهستان را به تصویر میکشد.
جورج مالوری، ایستاده در سمت راست با سایر اعضای اکتشاف 1921 اورست.
نامه های جورج مالوری از کوه
جورج مالوری ظاهراً یک بار اظهار داشت که میخواهد به قله اورست صعود کند «زیرا آن کوه آنجاست و وجود دارد». و در سالهای 1921، 1922 و 1924 به اولین مأموریت بریتانیا برای صعود به بلندترین کوه روی زمین پیوست. مالوری در آخرین هفتههای زندگیاش در سال 1924، تعدادی نامه به همسرش روث نوشت که به تازگی توسط کالج Magdalene در دانشگاه کمبریج، منتشر شد. سه تا از این نامهها پس از کشف جسدش در سال 1999 در جیب ژاکت او پیدا شد. آنها چالشهایی را که مالوری در طول صعود با آن مواجه بود، که در نهایت جان او را گرفت، روشن میکنند.
آخرین عکس جورج مالوری و شریکش، اندرو اروین، قبل از تلف شدن در قله اورست.
مالوری در آخرین نامه خود به روث در 27 مه 1924، 12 روز قبل از آخرین باری که کاشف زنده دیده شد، نوشت: « زمان کاملاً بدی بوده است. من به تلاشهای عظیم و خستگی و ناامیدی که از در چادر نگاه میکنم و به دنیایی از برف و امیدهای در حال محو شدن نگاه میکنم و با این حال چیزهای زیادی برای آغاز در طرف دیگر وجود داشته است. مالوری در ادامه سرفههای بد خود را توصیف کرد و اینکه چگونه در اثر سقوط در شکافی، یک سیاهچاله بسیار ناخوشایند، نزدیک بود بمیرد. او نامه را با اشاره به شانس ناچیز تیم اکتشاف برای موفقیت پایان داد و نوشت: 50 بر 1 در برابر ما، اما ما هنوز ضربه ای خواهیم زد و به خودمان افتخار می کنیم.
جورج مالوری آخرین نامه خود را در می 1924 به همسرش نوشت، 12 روز قبل از اینکه آخرین بار زنده دیده شود.
مالوری و شریک کوهنوردی اش اندرو اروین آخرین بار در 8 ژوئن 1924 زنده دیده شدند، زمانی که 900 فوت از قله فاصله داشتند. جسد مالوری 75 سال بعد کشف شد. ایروین هرگز پیدا نشد. مشخص نیست که آیا آنها به قله رسیده اند یا نه.
نامه های دیگر جورج مالوری
نامههای جورج مالوری از آخرین روزهای زندگیاش در قله اورست تنها بخش کوچکی از مجموعه بزرگتر دانشگاه کمبریج را تشکیل میدهد. در مجموع، این مجموعه شامل 840 نامه از سالهای 1914 تا 1924 است. بیش از 400 نامه از همسر جورج، روث است، و منبع اصلی تاریخ اجتماعی زنان است که موضوعات متنوعی را در مورد زندگی او پوشش میدهد.
صدها نامه در مجموعه دانشگاه کمبریج از همسر جورج مالوری، روث است.
همانطور که نامههای روث از جنگ باقی مانده است (حدود 440 نامه)، من اطلاعات بسیار شخصی و قابل ربط در مورد زوجی را که در حال گذراندن جنگ هستند، دوست داشتم. نمیدانستم که زنان چه مقدار تدارکات را برای سربازان در جبهه میفرستند، از جمله جلیقه، شلوار حیوانات موذی، پرده برای سنگرها، و مقدار زیادی غذا! فکر میکنم این نامهها سزاوار توجه بیشتری هستند.
نامههای دیگر مالوری لحظاتی از زندگی او بین سالهای 1914 و مرگش در سال 1924 را به تصویر میکشد. دو سفر اول او به کوه اورست و مرگ غم انگیز هشت نفر در بهمن. جین هیوز، کتابدار Pepys، اظهار داشت: مالوری، نمیتوانست موضوع بهتری برای اولین پروژه آرشیو دیجیتال ما ارائه دهد. یک دانشجو، یک سرباز، یک شوهر و یک کوهنورد، زندگی کوتاه او نسل جوان او را در صد سال پیش به شکلی چشمگیر و تکان دهنده نشان می داد.