واندرز فارسی | جهان عجایب

از اعلامیه رهایی تا پایان جنگ داخلی تا متمم سیزدهم، به داستان واقعی چگونگی لغو برده داری در ایالات متحده بروید. برده داری از همان ابتدا یک واقعیت زندگی در ایالات متحده بود. زمانی که این کشور در سال 1776 استقلال خود را از بریتانیای کبیر اعلام کرد، مردم برده شده بیش از یک قرن بود که به سواحل آمریکا رسیده بودند. و هنگامی که جنگ داخلی در سال 1861 آغاز شد، افراد برده شده در ایالات متحده نزدیک به چهار میلیون نفر بودند، بنابراین، این نهاد وحشتناک در نهایت چه زمانی لغو شد - و چه زمانی برده داری پایان یافت؟

اگرچه روایت‌های جنگ داخلی اغلب نشان می‌دهند که برده‌داری با یک ضربه قلم آبراهام لینکلن به پایان رسید، اما حقیقت در واقع پیچیده‌تر بود. وقایع متعدد، از جمله اعلامیه رهایی، پایان جنگ داخلی، و تصویب متمم سیزدهم، منجر به از بین رفتن برده داری شد.و حتی پس از آن، زندگی سیاه پوستان آمریکایی همچنان خطرناک بود. شکست‌های بازسازی و ظهور دوران جیم کرو جامعه‌ای نابرابر و اغلب خشن ایجاد کرد که در آن نژاد همچنان نقش محوری را ایفا می‌کرد.

تاریخچه مختصر برده داری آمریکا:

در زمان آغاز جنگ داخلی در سال 1861، برده داری از قبل برای صدها سال در ایالات متحده وجود داشت. معمولاً ذکر می شود که اولین افراد برده شده در سال 1619 به سواحل آمریکا رسیدند.اما طبق تاریخچه، این احتمال وجود دارد که اولین آفریقایی‌های اسیر در اوایل سال 1526 به سرزمینی آمدند که ایالات متحده آینده خواهد شد. و سال‌ها بعد، با شکل‌گیری مستعمرات، این نهاد به سرعت گسترش یافت.

در سال 1776، برده داری به یک واقعیت زندگی تبدیل شده بود. همانطور که American Battlefield Trust اشاره می کند، اکثر مردانی که اعلامیه استقلال را امضا کردند، برده داشتند و تقریباً نیمی از نمایندگان کنوانسیون قانون اساسی برده دار بودند. توماس جفرسون، که در اعلامیه استقلال به طور معروف اعلام کرد که "همه انسان ها برابر آفریده شده اند"، صاحب بردگان بسیاری بود. جورج واشنگتن، جیمز مدیسون و چندین نفر دیگر نیز همینطور.

اگرچه برخی از بنیان‌گذاران برده‌داری را یک شر اخلاقی می‌دانستند، اما تا حد زیادی این مشکل را حل کردند تا بعداً به آن پرداخته شود. کنگره یک ضرب الاجل تقریبی برای پایان تجارت برده در سال 1808 تعیین کرد.

اما حتی با پایان رسمی تجارت برده - که به طور غیرقانونی ادامه یافت - برده داری همچنان از نظر اقتصادی برای جنوب آمریکا حیاتی بود. تنش ها بین شمال و جنوب و گروه های طرفدار و ضد برده داری در طول قرن 19 افزایش یافت و سرانجام در سال 1860 با انتخاب آبراهام لینکلن به عنوان رئیس جمهور به اوج رسید. بسیاری از ایالت های جنوبی به دلیل این باور که رئیس جمهور جدید جمهوری خواه برده داری را یک بار برای همیشه لغو خواهد کرد، جدا شدند.جدایی آنها منجر به جنگ داخلی شد که در نهایت منجر به پایان برده داری در ایالات متحده شد. اما چه زمانی برده داری رسما در آمریکا پایان یافت؟ و بالاخره چگونه همه میلیون ها برده آزاد شدند؟

چه زمانی برده داری در ایالات متحده پایان یافت؟

اگرچه در آینده پایان بردگی نتیجه اجتناب ناپذیر جنگ داخلی به نظر می رسد، آبراهام لینکلن یک بار پیشنهاد کرد که تقریباً هر کاری را برای حفظ اتحادیه انجام می دهد. رئیس‌جمهور در نامه‌ای در سال 1862 به سردبیر روزنامه‌ای به نام هوراس گریلی که لغو شد، توضیح داد:«اگر می‌توانستم اتحادیه را بدون آزادی هیچ برده‌ای نجات دهم، این کار را انجام می‌دادم، و اگر می‌توانستم آن را با آزاد کردن همه بردگان نجات دهم، این کار را می‌کردم. و اگر می‌توانستم آن را با آزاد کردن برخی و تنها گذاشتن برخی دیگر نجات دهم، این کار را نیز انجام می‌دادم.»

لینکلن معتقد بود که برده داری از نظر اخلاقی و سیاسی اشتباه است، اما او همچنین معتقد بود که توسط قانون اساسی از آن محافظت می شود. با این حال، در طول جنگ داخلی، او به این باور رسید که آزاد کردن بردگان ضروری است. همانطور که PBS اشاره می کند، جنوب به کار آزاد و سیاهان متکی بود، در حالی که شمال از پذیرش خدمات سیاه پوستان آزاد و بردگان سابق خودداری کرد.در ژوئیه 1862، لینکلن پیش نویس اعلامیه رهایی را به کابینه خود نشان داد. اما از آنجایی که وزیر امور خارجه، ویلیام اچ. سیوارد، به لینکلن پیشنهاد کرد قبل از انتشار سند منتظر یک پیروزی بزرگ اتحادیه باشد، رئیس جمهور از اعلام برنامه خود تا سپتامبر 1862 خودداری کرد، پس از پیروزی قابل توجه اتحادیه در نبرد Antietam. در 22 سپتامبر 1862، لینکلن اعلامیه اولیه آزادی خود را صادر کرد. اعلام کرد که بردگانی که در کشورهای شورشی نگهداری می شدند در 1 ژانویه 1863 آزاد خواهند شد. و برای همیشه آزاد.» اما این دقیقاً به بردگی پایان نداد.

چگونه ژوئن و سیزدهمین متمم در پایان برده داری نقش داشتند:

تصویر بالا سنگ نگاره بزرگداشت اعلامیه رهایی رئیس جمهور آبراهام لینکلن در سال 1862.

در واقع، اعلامیه رهایی فقط در مورد بردگان در ایالت های شورشی کنفدراسیون اعمال می شد. این در مورد ایالت های مرزی برده دار - مانند مریلند، کنتاکی و میسوری - که از اتحادیه جدا نشده بودند، صدق نمی کرد. بنابراین هنگامی که به این سؤال می رسد که "بردگی چه زمانی پایان یافت"، اعلامیه رهایی واقعاً فقط یک پاسخ جزئی است.در طول دو سال بعد، تعدادی رویداد دیگر رخ داد که به پایان برده‌داری در ایالات متحده کمک کرد. در آوریل 1865، ژنرال کنفدراسیون رابرت ای. لی تسلیم ژنرال اتحادیه اولیسس گرانت شد و پایان جنگ داخلی را آغاز کرد. در ژوئن آن سال، در آنچه که گاهی به عنوان پایان "رسمی" برده داری دیده می شود، ژنرال اتحادیه، گوردون گرنجر، فرمان عمومی شماره 3 را در تگزاس صادر کرد، جایی که اجرای اعلامیه رهایی بسیار دشوار بود. دستور گرنجر اعلام کرد که همه بردگان آزاد شدند، و روزی که او آن را صادر کرد، 19 ژوئن، اکنون با تعطیلات فدرال ژوئن تند جشن گرفته می شود.

ژنرال اتحادیه گوردون گرنجر، که دستور عمومی شماره 3 او اعلام کرد که همه بردگان در ژوئن 1865 در تگزاس آزاد شدند.

با این حال، احتمالاً پایان واقعی برده‌داری آمریکا تا چند ماه بعد اتفاق نیفتاد. در 6 دسامبر 1865، سیزدهمین متمم به تصویب 27 ایالت از 36 ایالت رسید. این نهاد رسماً نهاد برده داری را در کشور ملغی کرد و اعلام کرد: «نه برده داری و نه بردگی غیر ارادی، جز به عنوان مجازات جرمی که طرف باید به نحو مقتضی محکوم شده باشد، در ایالات متحده یا هر مکانی که تحت صلاحیت آنها باشد وجود نخواهد داشت. ” اما به طرز وحشتناکی، نمونه‌های متعددی از سیاه‌پوستان آمریکایی وجود داشته که مدت‌ها پس از متمم سیزدهم به بردگی گرفته شده‌اند. تعدادی از سیاه‌پوستان در ایالت‌های جنوبی تا سال 1963 در اسارت برده‌داری گروهی - که از طریق قراردادها و بدهی‌ها به اجرا در می‌آمد- بودند. بنابراین، واقعاً چه زمانی برده‌داری در ایالات متحده پایان یافت؟ این یک روند طولانی و طولانی بود که با رویدادهای تاریخی مانند اعلامیه آزادی، پایان جنگ داخلی، ژوئن 19، و تصویب متمم سیزدهم مشخص شد. اما اگرچه این رویدادها در نهایت نهاد برده داری را از بین بردند، اما نتوانستند تأثیر آن را بر جامعه آمریکا محو کنند.

اگرچه برده‌داری رسماً در سال 1865 لغو شد، اما تأثیر عمیقی بر جامعه آمریکا گذاشت و منجر به سیاست‌های نژادپرستانه بی‌شماری مانند جداسازی شد. در اینجا، یک پسر جوان در سال 1938 از یک چشمه آب جدا شده مخصوص رنگین پوستان می نوشد.

پس از تصویب اصلاحیه سیزدهم، فردریک داگلاس اظهار داشت: "در واقع، کار با الغای برده داری به پایان نمی رسد، بلکه فقط شروع می شود." در واقع، قرن آینده برای سیاهپوستان آمریکایی قرن مبارزه خواهد بود.اگرچه اصلاحیه چهاردهم به طور رسمی به بردگان آزاد شده شهروندی داد و متمم پانزدهم به طور رسمی به مردان سیاه پوست حق رای داد، بسیاری از سیاه پوستان آمریکایی به طور خلاصه از حقوق خود در گروه های برتری طلب سفیدپوست مانند کو کلوکس کلان آمریکا محروم شدند و ایالت های جنوبی "کدهای سیاه" را تصویب کردند. برای تنظیم زندگی سیاهپوستان آمریکایی و محدود کردن آزادی آنها. و حتی متمم سیزدهم، که برده داری را لغو کرد، شامل یک "بند استثنایی" بود که بردگی را "به عنوان مجازات جرم" مجاز می کرد. این بدان معناست که ایالت ها می توانند زندانیان را بدون دستمزد در مزارع و مکان های دیگر به کار گیرند و بسیاری از زندان ها از این بند استفاده کردند. در طول 100 سال بعد، علیرغم پایان برده داری، با بسیاری از سیاهپوستان آمریکایی مانند شهروندان درجه دوم رفتار می شدند. جنبش حقوق مدنی در دهه 1960 برای مقابله با آن - با موفقیت قابل توجه - ظهور کرد، اما نابرابری ها هنوز هم تا به امروز ادامه دارد. داگلاس درست می گفت. "کار" بیش از 150 سال پیش با پایان برده داری آغاز شد و تا امروز ادامه دارد.