بسیاری از مردم ممکن است فکر کنند که ترک تفنگ بی فایده است، پس چرا آن را حمل کنید؟ با نگه داشتن اسلحه در دست هنوز هم می توانید دشمن را برای دفاع از خود بکشید، بهتر نیست؟ هنگامی که تک تیراندازها عقب نشینی می کنند، اغلب با جاده های ناآشنا مواجه می شوند، می توانند وضعیت جاده پیش رو را از فاصله دور مشاهده کنند. در عین حال می توانند از آن برای مشاهده حرکات دشمن نیز استفاده کنند و از دویدن با چشمان بسته خودداری کنند. می توان گفت در هنگام فرار، دامنه چشم سوم دوربین تک تیرانداز است. علاوه بر آن، هر تک تیرانداز عادت های خاص خود را دارد، بنابراین استاندارد دامنه نیز روش خاص خود را دارد.
سربازان نظامی سلاح های خود را گم می کنند، اما تک تیراندازها می توانند اسلحه های خود را رها کنند، زیرا تفنگ های تک تیرانداز اغلب از نظر اندازه بزرگ هستند، حمل آنها در هنگام فرار راحت نیست، فقط نگه داشتن منظره یاب می تواند مفید باشد. از سوی دیگر، یک تفنگ تک تیرانداز بدون منظره یاب هیچ تفاوتی با کور بودن ندارد، بیشتر از یک تفنگ معمولی نیست. پس از افتادن تنفگ به دست دشمن نترسید. در میدان نبرد، تغییرات زیادی در یک چشم به هم زدن اتفاق میافتد، زمانی که در یک لحظه خطرناک لازم است آرام بمانید، زیرا یک تک تیرانداز به آرامش بیشتری نیاز دارد.
شایان ذکر است که پیشرفت علم مدرن بسیاری از سلاح ها را قدرتمندتر کرده است، اما تک تیراندازها هنوز در نبرد ضروری هستند. زیرا برخی از ماموریت های مهم وجود دارند که نیازی به خرابکاری در مقیاس بزرگ ندارند، فقط به حمله دقیق مانند ترور نیاز دارند. یک تک تیرانداز نخبه در جنگ نه تنها باید وظیفه تخریب را بپذیرد، بلکه در برخی شرایط پیچیده باید یک ماموریت شناسایی نیز انجام دهد که می توان گفت بسیار موثر است. معمولاً تک تیراندازها به صورت مخفیانه عمل می کنند، در شرایط عادی با یک ناظر همراهی می شوند، اما در برخی موقعیت ها به تنهایی مبارزه می کنند. تک تیراندازها در مکانی تنگ پنهان شده و سپس برای کشتن مردم در فاصله صدها متری آتش گشودند. البته مواقعی هم وجود دارد که تک تیراندازها کشف می شوند که در این مرحله باید فورا عقب نشینی کنند.