در سال 1990، پنجره کابین خلبان هواپیما شکسته شد و یکی از خلبانان به نام تیموتی لنکستر به بیرون مکیده شد. بنابراین خدمه کابین فقط پاهای او را نگه داشتند تا زمانی که هواپیما فرود آمد.گاهی معجزه فقط در فیلم ها اتفاق نمی افتد. می توان گفت، زندگی پر از معجزه است و داستان باورنکردنی این خلبان پرواز 5390 بریتیش ایرویز نمونه واقعی آن است.
در سال 1990 هواپیمای این شرکت انگلیسی به طور عادی به مالاگا پرواز کرد. زمانی که یکی از شیشه‌های کابین خلبان در هوا شکسته شد، به نظر می‌رسید همه چیز از حالت عادی به عجیب تبدیل شود. هواپیما در ارتفاع 5000 متری قرار داشت و خلبان آن در شرف تجربه چیزی بود که متأسفانه دراماتیک ترین داستان زندگی او بود - او از پنجره به بیرون مکیده شد و به طور معجزه آسایی زنده ماند.
در 20 ژوئن 1991 یکی از غیرعادی ترین حوادث در تاریخ هوانوردی رخ داد. در حین پرواز بریتیش ایرویز از بیرمنگام به مالاگا، یکی از شیشه های جلوی کابین هواپیما شکست و این باعث شد که کاپیتان تیموتی لنکستر به دلیل کاهش فشار ناگهانی از پنجره به بیرون مکیده شود. به طور معجزه آسایی، کاپیتان به لطف کمک مهمانداران هواپیما و تخصص کمک خلبان، آلیسون آچیسون، از این حادثه جان سالم به در برد. کاپیتان تیموتی لنکستر یکی از ترسناک ترین حوادث تاریخ هوانوردی تجاری را متحمل شد. او بیش از 22 دقیقه در معرض بادهای بیش از 600 کیلومتر در ساعت و دمای نزدیک به -17 درجه سانتیگراد قرار گرفت.
هنگامی که آنها در ارتفاع 17000 فوتی (تقریباً 5000 متری) بودند، در حالی که مهمانداران در حال سرو نوشیدنی بودند و خلبانان منتظر صبحانه بودند، شیشه جلوی جانبی کاپیتان لنکستر شکسته شد. کاهش فشار ناگهانی هواپیما را تکان داد، در کابین خلبان را پاره کرد و بدن خلبان را به بیرون کشید. با این حال، او به لطف پاهایش که هنوز زیر کنترل قرار داشت، سقوط نکرد.
این حادثه در پرواز 5390 بریتیش ایرویز رخ داد که صبح روز 10 ژوئن 1990 از فرودگاه بیرمنگام (بریتانیا) به مقصد مالاگا (اسپانیا) حرکت کرد. 81 مسافر و 6 خدمه در این هواپیما سفر می کردند. کاپیتان تیموتی لنکستر از پنجره به بیرون مکیده شد و سایر خدمه پاهای او را گرفته بودند. تصویر منتشر شده توسط نشنال جئوگرافیک
نایجل اوگدن، یکی از خدمه، متوجه وضعیت شد و موفق شد لنکستر را که به دلیل وزش باد و سرعت به بدنه فشار داده شده بود، بگیرد، اگرچه او به دلیل دمای پایین شروع به یخ زدن کرده بود.پس از چند دقیقه، اوگدن، که هنوز لنکستر را نگه داشته بود، اکنون دچار سرمازدگی و خستگی شده بود، بنابراین مهماندار ارشد جان هیوارد و مهماندار هوایی سایمون راجرز وظیفه نگه داشتن کاپیتان را بر عهده گرفتند. همه آنها تمام تلاش خود را کردند تا لنکستر را به کابین خلبان برگردانند، اما به دلیل سرعت زیاد باد غیرممکن بود.
در این زمان لنکستر چندین اینچ دورتر به بیرون منتقل شده بود و سرش مکرراً به طرف بدنه برخورد می کرد. خدمه معتقد بودند که او مرده است، اما آچیسون به دیگران گفت که همچنان او را نگه دارند، از ترس اینکه رها کردن او ممکن است باعث شود که او به بال چپ، موتور یا تثبیت کننده افقی ضربه بزند و به طور بالقوه به آن آسیب برساند.
فرود اضطراری: تیموتی لنکستر هنوز از پنجره کابین خلبان آویزان است:
در همین حال، کمک خلبان آلستر آچیسون به برج مراقبت در مورد آنچه اتفاق افتاده بود هشدار داد و اقدام به فرود اضطراری کرد. بدون اینکه منتظر جوابی بماند، فرود را شروع کرد، حتی خطر عبور از مسیر هواپیماهای دیگر را هم داشت. در نهایت، آچیسون توانست مجوز کنترل ترافیک هوایی را برای فرود اضطراری در فرودگاه ساوت همپتون در بریتانیا بشنود. مهمانداران هوایی توانستند مچ پاهای لنکستر را از کنترل پرواز آزاد کنند در حالی که هنوز او را در دست داشتند. خوشبختانه در ساعت 08:55 به وقت محلی (07:55 UTC)، هواپیما به سلامت در ساوتهمپتون فرود آمد و مسافران با استفاده از پله های سوار شدن از هواپیما پیاده شدند.خلبان تیموتی لنکستر زنده بود کاپیتان تیموتی لنکستر پس از گذراندن نزدیک به 22 دقیقه در معرض بادهای بیش از 600 کیلومتر در ساعت و دمای نزدیک به -17 درجه سانتیگراد تحت درمان قرار گرفت و زنده به بیمارستان منتقل شد. او ظرف چند هفته بهبود یافت و پس از کمتر از پنج ماه به سر کار بازگشت.
بررسی‌های بعدی نشان داد که شکستگی شیشه جلو به‌دلیل برخی از پیچ‌های نازک‌تر و کوچک‌تر از حد معمول است که باید در برابر اختلاف فشار بین کابین و نمای بیرونی مقاومت کند. به عبارت دیگر حادثه به دلیل تعمیر و نگهداری معیوب رخ داده است.الاستیر استوارت آچیسون، افسر اول و سوزان گیبنز و نایجل اوگدن، اعضای خدمه کابین، لوح تقدیر ملکه را برای خدمات ارزشمند در هوا دریافت کردند. آچیسون همچنین در سال 1992 جایزه پولاریس را به دلیل توانایی و قهرمانی خود دریافت کرد.
