با رشد ازدحام در کلان شهرها، معماران به طور فزاینده ای شروع به تسلط بر فضای زیرزمینی زیر شهرها می کنند. از خانه های کنده کاری شده در صخره در استرالیا گرفته تا پناهگاه ها و زیرزمین های بمب در پکن، جایی که بیش از یک میلیون نفر به طور دائم در آن زندگی می کنند. خانه سه خوابه برنادت رابرتز قابل توجه است. او می‌گوید: «اتاق نشیمن، اتاق غذاخوری، آشپزخانه ما همه امکانات را داریم، درست مانند یک خانه معمولی.
اما این یک خانه معمولی نیست: در زیر زمین قرار دارد. رابرتز در کوبر پدی در 846 کیلومتری شمال آدلاید پایتخت استرالیا زندگی می کند. این شهر به عنوان پایتخت جهانی عقیق ها شناخته می شود که در اینجا به روش معدن استخراج می شوند. یکی دیگر از جاذبه های کوبر پدی، خانه های زیرزمینی حک شده در صخره است که 80 درصد از جمعیت محلی در آن زندگی می کنند. کوبر پدی یک مکان غیر قابل مهمان‌نواز است. دمای هوا در اینجا می تواند به 50 درجه سانتیگراد برسد. صد سال پیش، معدنچیان به این نتیجه رسیدند که در زیر زمین بسیار سردتر است. اینگونه بود که شهر زیرزمینی ظاهر شد.
به گفته رابرتز، "در روزهای خنک"، زمانی که دمای سطح حدود 40 درجه سانتیگراد است، خانه زیرزمینی او خنک است - حدود 25 درجه سانتیگراد: "تصور این است که شما در اتاقی هستید که مجهز به تهویه مطبوع است." کوبر پدی تنها مکان روی زمین نیست که مقامات محلی تصمیم به ساخت داخل آن گرفته اند. اما دلایل این تصمیم در همه جا متفاوت است.
اتاق خواب یک خانه زیرزمینی در کوبر پدی
بر اساس پیش بینی ها، تا سال 2050، دو سوم جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کرد. بر این اساس، زمین شهری به یک منبع بسیار محدود تبدیل خواهد شد. به دلیل کمبود فضا، وجود مناطق حفاظت شده توسط دولت و سایر عوامل، بسیاری از کلان شهرها دیگر نمی توانند به سمت بالا و وسعت رشد کنند. آیا زمان حفاری نرسیده است؟ سنگاپور یکی از متراکم ترین مناطق شهری روی کره زمین است. جمعیتی نزدیک به 5.5 میلیون نفر در فضایی به وسعت تنها 710 کیلومتر مربع جمع شده اند. ژو ینگشین از مرکز تحقیقات زیرزمینی متروپولیتن، یک سازمان غیردولتی که برنامه ریزان زیرزمینی شهری و تحلیلگران را گرد هم می آورد، می گوید: در مورد سنگاپور، دلیل اصلی توسعه زیرزمینی کمبود زمین است. ژو ادامه می دهد: «تا کنون، سنگاپور قلمرو خود را به قیمت شن و ماسه استخراج شده از عمق بستر دریا گسترش داده است.
کلیسای زیرزمینی در کوبر پدی
دولت سنگاپور در حال بررسی طرح هایی برای ساخت شهر علمی زیرزمینی است که یک مرکز تحقیقاتی به مساحت 300000 متر مربع است، که در عمق 30 تا 80 متری زیر زمین قرار دارد. انتظار می‌رود که این مرکز دارای امکانات تحقیقاتی از جمله آزمایشگاه‌های بیوپزشکی و بیوشیمیایی با استخدام 4200 نفر باشد. گاهی کمبود زمین با ممنوعیت توسعه سرزمین های تاریخی توضیح داده می شود. برای مثال در مکزیکوسیتی محدودیت های سختی برای ساخت و ساز در مرکز تاریخی وجود دارد. به همین دلیل، شرکت معماری BNKR Arquitectura یک مجتمع مسکونی غول پیکر زیرزمینی را به شکل هرم وارونه به عمق 300 متر طراحی کرده است که به نام Earthscraper شناخته می شود.
بر اساس این پروژه، 5000 نفر در این ساختمان زندگی خواهند کرد. طبقات تراس با نور طبیعی از طریق سقف شیشه ای بزرگ روشن می شوند. با این حال، طبقات پایین به روشنایی فیبر نوری اضافی نیاز دارند. استبان سوارز، یکی از بنیانگذاران و رئیس BNKR، انتظار دارد که معماران را برای طراحی انواع جدید ساختمان ها ترغیب کند.
پروژه شهر علمی زیرزمینی سنگاپور
در همین حال، در پکن، تقاضای فزاینده برای مسکن مقرون به صرفه، مردم را مجبور میکند به زیرزمین رفته و در شرایط بسیار معتدل‌تری زندگی کنند. آنت کیم، مدیر آزمایشگاه تجزیه و تحلیل فضایی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، اخیراً یک سال را در پکن به مطالعه خانه‌های زیرزمینی شهر گذراند. عمدتاً پناهگاه‌های بمباران سابق و زیرزمین‌های معمولی که به خوابگاه‌های کوچک تبدیل شده بودند. او می گوید: "شرایط زندگی در اطراف پکن بسیار متفاوت است. من فقر وحشتناکی را دیدم، اما در کمال تعجب، برخی از خانه ها با استانداردهای پکن بسیار خوب بودند."
چند نفر در "طبقه زیرزمینی" پکن زندگی می کنند؟ به گفته کیم، تخمین های رسمی از 150000 تا دو میلیون متغیر است: "من عادت دارم تا یک میلیون را جمع کنم. این عدد فوق العاده بزرگی است."
پروژه Zemleskreba در مکزیکو سیتی
کیم می گوید که این وضعیت به دلیل دو عامل است رونق ساخت و ساز در چین، که منجر به افزایش عرضه فضای زیرزمینی شده است، و فقدان مسکن مقرون به صرفه. در سال‌های اخیر، تعداد زیادی از ساکنان روستایی به دنبال زندگی بهتر به پکن نقل مکان کرده‌اند، اما بسیاری از آنها مجوز اقامت در پایتخت ندارند، بدون آن نمی‌توانند انتظار دریافت مسکن را داشته باشند. تمام توان مالی این افراد زندگی زیرزمینی است. نوع کاملا متفاوتی از سازه زیرزمینی در حدود 1000 کیلومتری جنوب پکن در حال ساخت است. هتل 300 اتاقه Shimao Wonderland Intercontinental در سنگ معدن متروکه ای با عمق 90 متر در 35 کیلومتری جنوب غربی شانگهای بریده شده است.
به گفته مارتین جوچمن، مدیر پروژه برای طراحی و مسئول مفهوم سازه، اگرچه معدن مکانی مناسب برای ساخت و ساز در داخل کشور است، اما بسیاری در ابتدا معتقد بودند که هیچ نتیجه ای از آن حاصل نخواهد شد.
هتل اینترکانتیننتال سرزمین عجایب شیمائو در حومه شانگهای
بنابراین، از نظر تئوری، مردم می توانند در زیر زمین زندگی کنند. اما آیا این اتفاق در واقعیت خواهد افتاد؟ آنت کیم، که شخصاً در مورد خانه های زیرزمینی پکن تحقیق کرده است، معتقد است که چه اتفاقی خواهد افتاد: "اگر شهرنشینی با سرعت فعلی خود ادامه یابد، باید به زیرزمین برویم." به گفته او، همه چیز به نحوه استفاده از فضای زیرزمینی بستگی دارد: "بسیاری از کسانی که در زیرزمین های پکن زندگی می کنند فقط برای شب به زیر زمین می روند. در طول روز از آفتاب و هوای تازه روی سطح لذت می برند."
لی هوانگ کینگ، محقق دانشگاه فناوری نانیانگ که در حال نگارش پایان نامه دکترای خود در زمینه شهرنشینی زیرزمینی است، می گوید که اکثر شهرها در حال برنامه ریزی مسکن های زیرزمینی نیستند، بلکه فضاهای چند منظوره ای را طراحی می کنند که توسط مراکز خرید و بزرگراه ها اشغال می شود. این امر فضایی را در سطح برای ساخت مسکن جدید، ایجاد مناطق سبز و مراکز تفریحی آزاد می کند. به گفته ژو، منطقی است: "هیچ دلیلی وجود ندارد که مردم نتوانند در زیر زمین زندگی کنند، اما قبل از آن، شما باید چیزهای زیادی را زیر زمین بگذارید."
