دانشمندان بقایای فسیل شده مارمولک بالدار کشف شده در صحرای آتاکاما شیلی را به عنوان اژدهای پرنده شناسایی کرده اند - اولین مورد در نوع خود که در نیمکره جنوبی کشف شد. پتروزارور ، که 160 میلیون سال پیش به آسمان رفت ، دارای بال بال 6.5 فوت (2 متر) بود. دم بلند و نوک تیز ؛ و دندان های بیرون زده-ویژگی هایی که به موجودات دوران ژوراسیک نام مستعار ترسناک "اژدها" می بخشد.
اگرچه جنس و گونه های دقیق مارمولک بالدار ناشناخته است ، اما دانشمندان تصور می کنند که این گونه از خانواده Rhamphorhynchinae ، زیرخانواده رامفورینکوئیدها ، که یکی از دو نوع اصلی پتروزارورها (در کنار پتروداکتیلوئیدها) بوده اند ، است.
در مقایسه با پتروداکتیلوئیدها ، مانند جنس پترانودون ها که شامل گونه هایی با طول بال بیش از 23 فوت (7 متر) بودند ، Rhamphorhynchinae به طور متوسط کوچکتر بود ، دم های بلندتری داشت و به جای منقار ، فک های کاملاً دندانی داشت که احتمالاً از آنها برای قاپیدن ماهی استفاده می کرد. و جانوران کوچک دریایی از دریا. این کشف برای اولین بار است که یکی از اعضای زیر خانواده Rhamphorhynchinae در زیر خط استوا پیدا می شود. جاناتان آلارکن ، دانشمند دانشگاه شیلی که رهبری این تحقیقات را بر عهده داشت ، در ایمیلی که از اسپانیایی ترجمه کرده بود ، گفت: "این کشف بسیار هیجان انگیز بود." "ما اولین دیرینه شناسانی هستیم که حضور زیرخانواده Rhamphorhynchinae در نیمکره جنوبی را فاش کردیم.
قبل از این کشف ، تصور می شد که این پتروزارها در این عرض جغرافیایی وجود نداشته اند." به گفته آلارکون ، اسوالدو روخاس ، مدیر موزه تاریخ طبیعی صحرای آتاکاما ، این فسیل را در سال 2009 کشف کرد. روخاس یک سنگ بیابانی را شکافته کرد که او را مجذوب خود کرد و استخوانهای فسیل شده طولانی خزندگان باستانی را در داخل خود حفظ کرد. تجزیه و تحلیل Alarcón نشان داد که بقایای باستانی متعلق به گونه ای ناشناخته در زیرخانواده Rhamphorhynchinae است. این که چگونه بقایای خزندگان تا اینجا و در جنوب شیلی به پایان رسیده و بر روی ماسه های خشک ترین نقطه زمین استراحت کرده است ، قابل حدس و گمان است. در حال حاضر ، آلارکون گفت: "ما نمی توانیم بگوییم که این پتروزارور یک گونه مهاجر است" ، اما این یافته نشان می دهد که حداقل یکی از اعضای Rhamphorhynchinae از نیمکره شمالی به نیمکره جنوبی پراکنده شده است.
