واندرز فارسی | جهان عجایب

هیچ کس هرگز نفهمید که این مرد کیست، نامش چیست و کجا زندگی و کار کرده است. او چهره خود را پنهان نکرد و به بسیاری اجازه داد تا از او عکس بگیرند، اما تاکنون کسی او را شناسایی نکرده است. و مرگ او به طرز وحشتناکی عجیب بود. اصطلاح "پیاده روی" در ایالات متحده به پیاده روی طولانی در هوای تازه، عمدتا در آغوش طبیعت اشاره دارد. و «کوهنوردان» کسانی هستند که به آن علاقه دارند. پیاده روی نیازی به تجهیزات و آمادگی خاصی ندارد، زیرا مسیرهای پیاده روی در امتداد مسیرهای شناخته شده قرار می گیرند، جایی که هیچ مانع دشواری وجود ندارد و از نزدیکی شهرک ها می گذرد.

بسیاری از علاقه مندان به فضای باز، از جمله افراد مسن و معلول، پیاده روی در ایالات متحده را تمرین می کنند. اگر قصد دارند شب را دور از شهرک ها بگذرانند معمولاً یک کوله پشتی، مقداری مواد غذایی و آب و همچنین چادر با خود می برند. در آوریل 2017، این مرد در خارج از شهر نیویورک پیاده روی کرد و 2200 مایل در مسیر آپالاچیان، یک مسیر پیاده روی معروف، پیاده روی کرد. سپس مسیر فلوریدا را از طریق کی وست طی کرد. این یک سفر طولانی و دشوار بود، اما او آن را به راحتی انجام داد. در طول راه، مرد با افراد زیادی برخورد کرد، اما نام خود را به کسی نگفت و کمی عجیب به نظر می رسید. او به سرعت در میان دیگر کوهنوردان مشهور شد و از آنها لقب مرد بی ضرر را دریافت کرد، زیرا کتاب مورد علاقه او "راهنمای مسافر کهکشان" بود.

همه کسانی که بعداً در مسیرها ملاقات کرد، او را فردی دوستانه، دوست داشتنی و بشاش توصیف کردند که چهره ای دوستانه و خندان داشت، اما در عین حال سعی می کرد از سایر کوهنوردان دور بماند. اغلب از او خواسته می‌شد که برای شستشو، ناهار یا شستن لباس‌ها به آنجا بیاید، اما او اغلب این پیشنهادات را رد می‌کرد و ترجیح می‌داد شب را در چادر خود یا در خوابگاه‌های توریستی بگذراند. اتفاقی که بعداً برای او افتاد به یک معمای کارآگاهی واقعی تبدیل شد که هنوز کسی آن را حل نکرده است.

در 23 ژوئیه 2018، دو کوهنورد، نیکولاس هورتون و لوگان بول، از سایتی به نام کمپ نوبل در ذخیره‌گاه ملی بیگ سایپرس در شهرستان کولیر، فلوریدا عبور می‌کردند. ناگهان، نه چندان دور از مسیر، متوجه شدند که چادر زرد روشن متروکه ای دیده میشود و از روی کنجکاوی نزدیک تر شدند. در داخل چادر چیزی پیدا کردند که آن ها را تکان داد، جسد یک کوهنورد دیگر وجود داشت که حتی برای یک جسد هم غیرعادی به نظر می رسید: "جسدش پیچ خورده بود و چشمانش کاملاً باز بود و مستقیم به آنها نگاه می کرد." ظاهراً مردی بین 30 تا 50 ساله بود که ریش داشت اما به اندازه یک زندانی اردوگاه کار اجباری لاغر و ضعیف بود. نزدیک چادر چکمه ها، عصای پیاده روی او بود، و در چادر یک کوله پشتی با چیزهایی، یک کیف پول با 3640 دلار پول نقد، و دو دفترچه یادداشت پوشیده از یادداشت های مسافرتی و نوعی کدهای کامپیوتری وجود داشت.

کوهنوردان با پلیس تماس گرفتند و به زودی تحقیقات در مورد مرگ مسافر ناشناس آغاز شد. وزن بدن او تنها 83 پوند (37 کیلوگرم) بود و در همه جا معلوم شد که او بر اثر خستگی شدید مرده است... این بلافاصله برای همه عجیب به نظر می رسید، زیرا نه چندان دور از این مکان جاده ای بود که در آن غذاخوری ها و کافه ها وجود داشت. همچنین این مرد پول زیادی داشت.

یکی از اولین کسانی که او را شناخت، زنی به نام کلی فیربنکس بود که گفت که در مسیرها با او ملاقات کرده و صحبت کرده است و آن مرد به او گفت که نیویورک را ترک کرده و در مسیرهای پیاده روی به سمت کی وست است. مدتی در مسیر راه رفتند و کلی از او به عنوان فردی مهربان و بسیار خوب با چشمانی خوب صحبت کرد. من تعجب کردم که او تلفن همراه خود را نداشت، برای کوهنوردان عجیب است که تلفن را نگیرند، و سپس ما برای یکدیگر آرزوی سفر خوبی کردیم و خداحافظی کردیم. برای او متاسفم، اما او با انجام کاری که دوست داشت درگذشت. سپس بسیاری دیگر پیدا شدند که "مرد بی ضرر" با آنها در مسیرهای بین نیویورک و کی وست ملاقات کرده بود و همه آنها در مورد او توصیف یکسانی داشتند. حتی بسیاری با او به عنوان یادگاری عکس گرفتند. با این حال، هیچ کس نام او را نمی دانست، یا برای چه کسی کار می کرد، آیا او خانواده داشت یا دوستان.

مشخص شد که او یک بار در هاستل با نام بن بیلمی ثبت نام کرده است، اما این نام در هیچ یک از پایگاه های اطلاعاتی ایالات متحده ذکر نشده است، بنابراین فرض می شود که نام مستعار است. کوهنوردان نتوانستند یک ویژگی از "مرد بی ضرر" را نام ببرند که با آن بتوان هویت او را شناسایی کرد. او لهجه غیرمعمولی نداشت و در بین چیزهایش فقط کدهای غیرمعمول در دفترچه یادداشتش نشان می داد که می تواند با دانشمندان کامپیوتر ارتباط داشته باشد. یکی از کوهنوردان ادعا کرد که مرد بی ضرر یک بار به او گفته بود که در صنعت فناوری پیشرفته کار می کند، اما این تنها یک اظهار نظر بود.

پلیس غافلگیر شد. این مرد کی بود؟ از کجا آمد و کجا زندگی کرد؟ اگر او در حوزه فناوری آی تی کار می کرد، پس چرا وقتی عکس هایش بارها در تلویزیون پخش می شد، هیچ شرکتی او را شناسایی نکرد؟ آیا او درگیر نوعی فعالیت مخفیانه بود که مرگ عجیب او را می توان با آن مرتبط کرد؟ در این میان معاینه پزشکی جسد «مرد بی ضرر» معماهای جدیدی را ارائه کرد. کارشناسان هرگز نتوانسته اند علت مرگ او را بیابند. او هیچ بیماری خطرناکی نداشت، علاوه بر این، او به طور کلی از سلامتی عالی برخوردار بود. تنها شواهد خستگی شدید بود.

و این خستگی نیز بسیار غیرعادی بود، زیرا معلوم شد که برخی از کوهنوردان دیگر درست قبل از اینکه او را مرده بیابند، ملاقات کردند، در حالی که او اصلاً خسته به نظر نمی رسید. عکس‌های او که به‌عنوان یادگاری توسط این کوهنوردان گرفته شده بود، صحت سخنان آن‌ها را ثابت کرد. همه اینها پرونده را حتی عجیب‌تر و غیرقابل درک‌تر کرد، اما در نهایت تحقیقات در این مورد پابرجا شد. حتی انتشار فعال عکس های او در شبکه های اجتماعی نیز کمکی به این امید که کاربران اینترنتی او را بشناسند، نکرد. این مرد چهره خود را پنهان نمی کرد ، او روحیه ای شاد و مهربان داشت ، به نظر می رسید از هیچ چیز نمی ترسید و فقط از استراحت در مسیر لذت می برد. و سپس ناگهان در چادرش، نه چندان دور از کافه و با پول زیادی در کیفش، از خستگی مفرط درگذشت. سرنوشت چه شد؟