دانشمندان آمریکایی ماده‌ای را شناسایی کرده‌اند که تنها توسط حیات در ابرهای زهره تولید می‌شود. تحقیقات تکان‌دهنده‌ای که به تازگی در مجله علمی PNAS منتشر شده است، ادعا می‌کند که «دریای ابرها» معروف زهره می‌تواند باعث ایجاد یک سری واکنش‌های طبیعی شود که محیط را بسیار قابل زندگی‌تر از آنچه قبلا تصور می‌شد، می‌سازد. اینجا دنیای علم است.
پیش از آن، شواهدی از وجود آمونیاک فراوان در دریای ابرهای زهره توسط بسیاری از فضاپیماها و سایر وسایل نقلیه رصدی ثبت شده بود. این چیز عجیبی است زیرا سایر اجزای جو و محیط سیاره برای تولید آن مقدار آمونیاک مناسب نیستند. Sci-News با استناد به تجزیه و تحلیل پروفسور سیگر گزارش می دهد: "این به هیدروژن متصل است و هیدروژن بسیار کمی در اطراف دارد. هر گازی که به محیط آن تعلق نداشته باشد، مشکوک به تولید حیات است." محققان مدل‌هایی ساختند که به وضوح نشان می‌دهند که حتی منابع طبیعی مانند صاعقه، آتشفشان یا برخورد شهاب‌سنگ برای تولید آمونیاک زیادی در جو کافی نیستند، اما موجود زنده بله.
قبل از آن، برخی علائم بیولوژیکی دیگر مانند فسفین روی زهره ثبت شده بود، اما دانشمندان هنوز آن را زیر سوال می بردند زیرا دریای ابرهای زهره ذاتاً با اسید سولفوریک پر شده است. با این حال، اگر حیات میکروبی وجود داشته باشد، می تواند اسید را به طور کامل خنثی کند و این دریایی از ابرها را با موجودات "پیشرفته" تر قابل زندگی تر کند. زهره مدت‌هاست که به عنوان دوقلوی زمین شناخته می‌شود، در منطقه قابل سکونت منظومه شمسی قرار دارد، اما در تکامل سیاره‌ای بدشانس بوده و زندگی کردن آن سخت شده است.
