واندرز فارسی | جهان عجایب

تلاش برای صعود به قله اورست نیازمند ماهها و گاهی سالها آموزش است. تا به امروز، مرگ بیش از 300 نفر در طول این صعود تایید شده است. ابرهای متراکم و تاریک،  بادهای سرد که کولاک را با سرعت بیش از 100 مایل در ساعت حمل می کنند، دمای سرد 30- درجه فارنهایت که منجر به ریزش بهمن های خطرناک می شود که اغلب رخ می دهد، از جمله شرایط معمولی کوه اورست هستند. کوه عظیم 8849 متری بین نپال و تبت در هیمالیا قرار دارد و قله آن از اکثر ابرهای آسمان پیشی گرفته است.

برای رسیدن به رویاهات سخت تلاش کن

تلاش برای صعود به قله اورست نیازمند ماه ها و گاهی سال ها آموزش است، اما حتی با وجود این عوامل، رسیدن به قله تضمینی نیست. در واقع، مرگ بیش از 300 نفر در کوه تایید شد. با این حال، این کوه همچنان هر بهار صدها کوهنورد را که مصمم به فتح قله هستند، جذب می کند. بنابراین چه چیزی برخی از کوهنوردان را برای فتح مرتفع ترین قله جهان سوق می دهد؟

دکتر جاکوب ویزل، جراح تروما که در ماه می گذشته با موفقیت قله اورست را پس از نزدیک به یک سال بهبودی فتح کرد، به اشتراک گذاشت: من با پوشیدن یک کوله پشتی 50 پوندی تمرین کردم و دو ساعت بدون هیچ مشکلی از پله ها بالا رفتم. بنابراین فکر می‌کنم در شرایط خوبی هستم. با این حال، در واقعیت، من متوجه شدم که قدرت بدنی من برای چالش های ذاتی کوه مناسب نیست. دکتر ویزل با یادآوری مبارزه خود با هیپوکسی در هنگام بالا رفتن از قله اورست گفت: پنج قدم برداشتم و 30 ثانیه تا یک دقیقه طول کشید تا نفسم تازه شود.

کوهنوردانی که می‌خواهند به قله برسند اغلب عادت‌های خود را برای تنظیم ریه‌های خود با کاهش سطح اکسیژن در هنگام صعود از کوه تمرین می‌کنند. این فرآیند شامل صعود کوهنوردان به یکی از چهار کمپ تعیین شده در اورست و ماندن در آنجا برای یک تا چهار روز قبل از بازگشت به پایین است. این روال حداقل دو بار تکرار می شود تا بدن بتواند خود را با کاهش سطح اکسیژن سازگار کند و شانس یک کوهنورد را برای بقا و موفقیت در قله افزایش می دهد. اگر کسی را بلند کنید و در کمپ اصلی کوه اورست، حتی در بالای کوه، رها کنید، احتمالا در عرض 10 تا 15 دقیقه به کما می‌رود.

آقای ویزل گفت: آنها در عرض یک ساعت خواهند مرد زیرا بدن آنها نمی تواند با چنین سطوح پایین اکسیژن سازگار شود. اگرچه دکتر راسو ده ها کوه از جمله کلیمانجارو (19341 فوت)، چیمبورازو (20549 فوت)، کوتوپاکسی (19347 فوت) و اخیراً آکونکاگوا (22837 فوت) را در ژانویه امسال با موفقیت فتح کرده است، اما او گفت، هیچ کوهی را نمیتوانید با ارتفاع قله اورست مقایسه کنید. اورست در بالاترین ارتفاع عملاً انسان قادر به حفظ زندگی نیست و بیشتر کوهنوردان از اکسیژن اضافی بالای 23000 فوت استفاده می کنند. کمبود اکسیژن یکی از بزرگترین تهدیدها برای کوهنوردانی است که در تلاش برای رسیدن به قله هستند، به طوری که سطح اکسیژن با رسیدن به منطقه مرگ اورست به زیر 40 درصد می رسد.

غریزه بقا

 اولین هدف کوهنوردان کمپ اصلی اورست در ارتفاع حدود 5182 متری بود که رسیدن کوهنوردان به آن حدود دو هفته طول کشید. آنها سپس به سمت سه اردوگاه باقی مانده که در امتداد کوه ترتیب داده شده بودند ادامه دادند. چهار کمپ پایانی قبل از قله، که در امتداد لبه منطقه مرده در ارتفاع 7925 متری قرار دارد، کوهنوردان را در معرض لایه بسیار نازکی از هوا، دمای زیر صفر و بادهای شدید و قوی قرار می دهد که میتواند یک نفر را از کوه خارج کند. دکتر ویزل  گفت: زنده ماندن در آنجا سخت است. مشکل مغزی در ارتفاع بالا (HACE) یکی از شایع ترین بیماری هایی است که کوهنوردانی که سعی در رسیدن به قله دارند تجربه می کنند. HACE باعث می شود مغز متورم شود، زیرا تلاش می کند منبع اکسیژن را دوباره به دست آورد و باعث خواب آلودگی و مشکل در صحبت کردن و فکر کردن می شود. این علامت اغلب با تاری دید و دوره های هذیانی پراکنده همراه است. وقتی صدایی را شنیدم که فکر می کردم از پشت سرم می آید، دچار توهم شدم. من حتی چهره فرزندانم و همسرم را دیدم که از صخره ها بیرون می آمدند.

به گفته آلن آرنت، مربی کوهنوردی که در سال 2014 اورست را فتح کرد، هنگامی که یکی از کوهنوردان به شدت مجروح می شود یا در کوه می میرد، اگر نتوانید او را نجات دهید باید آنها را رها کنید. آقای آرنت گفت: کاری که اکثر تیم های سنگنوردی به احترام کوهنورد انجام می دهند این است که بدن را از دید خارج می کنند (در صورت امکان). به گفته مربی کوهنوردی، دیدن افراد مرده در اورست با دیدن یک تصادف رانندگی وحشتناک قابل مقایسه است. سال 2023 مرگبارترین سال در اورست است، با 18 نفر کشته شده در کوه از جمله پنج نفر ناشناس. ماموریت های جستجو و نجات هلیکوپتر به دلیل ارتفاع و شرایط اغلب خطرناک چالش برانگیز است که منجر به مرگ برخی از امدادگران در تلاش برای نجات دیگران می شود. علیرغم خطر، کوهنوردان همچنان آرزوی فتح قله اورست را دارند زیرا می توانند طلوع خورشید را از ارتفاع نزدیک به 8849 متر و سایه کوه اورست که بر دره زیر می درخشد تماشا کنند. دکتر ویزل گفت: این احتمالاً یکی از زیباترین چیزهایی است که در زندگی ام دیده ام.