اگر بخواهیم روزی با خوشحالی در مریخ حیات داشته باشیم، سفینه های فضایی کافی نخواهند بود. ما به شهر مریخی نیاز داریم - و اینگونه می توانیم آن را بسازیم. از بسیاری جهات، مشکل حرکت به مریخ یک مشکل ساده جابجایی اشیا است. ما برای زنده ماندن به چیزهای زیادی (غذا، آب، سرپناه) نیاز داریم و تنها راه برای اطمینان از داشتن این فرصت، حداقل در ابتدا، این است که همه چیز را با خود ببریم. مانند اینکه چگونه لاک پشت ها خانه خود را بر پشت خود حمل می کنند. اگر بخواهیم در مریخ زندگی کنیم و این زندگی باشد و نه یک پیاده روی یا گردش علمی، باید سخت تلاش کنیم و برای جسم فانی خود هر آنچه نیاز دارد فراهم کنیم.
ما به یک زیرساخت بزرگ، از جمله خانه های مستحکم که برای مدت طولانی دوام خواهند داشت، نیاز خواهیم داشت. به ساختمان و انبار کشاورزی نیازمندیم. برای حمل و نقل به جاده نیاز خواهیم داشت. و همه اینها باید از بتن انجام شود. بنابراین، دانشمندان دانشکده مهندسی عمران در دانشگاه نورث وسترن در حال کار بر روی یک پروژه غیر معمول هستند: چگونه می توان گل مریخ را به بتن مریخ تبدیل کرد. در مقالهای که منتشر شده است، لینگ وون و همکارانش، محقق اصلی، فرآیند اختلاط گوگرد مذاب با گل مریخ را تشریح کردهاند و اجازه میدهند تا جامد شود. ایده جالب است، اما این سوال پیش می آید: چگونه می توانیم تمام مواد لازم را تحویل دهیم؟ دانشمندان امیدوارند اولین ساکنان مریخ بتوانند گوگرد را در مریخ بیابند و سپس استخراج کنند. پس از یافتن منبع، از روشهای سنتی اختلاط بتن یا شاید نسخههای اصلاح شده کمی از آنها استفاده میشود. وان گفت: ساده ترین راه پیدا کردن یک معدن گوگرد در مریخ است.
در غیر این صورت، استخراج شیمیایی گوگرد از سولفات ها یا اشکال دیگر ضروری خواهد بود. اختلاط گرم را می توان به راحتی با انرژی خورشیدی انجام داد. آخرین مرحله ساخت و ساز به مقداری قالب نیاز دارد تا بتن مریخی به شکل دلخواه برسد. شاید بدون فناوری های چاپ سه بعدی انجام نشود. وان میگوید پس از انجام این کار، این فرآیند میتواند برای هر سازهای از جمله جادهها، تونلها، پلها و خانهها تکرار شود. در حال حاضر، بتن مریخ هنوز تحت آزمایش واقعی در مریخ قرار نگرفته است. دانشمندان بر این باورند که این بتن تحت گرانش کاهش یافته مریخ سه برابر سفت تر خواهد بود. با این حال، ممکن است خطراتی وجود داشته باشد که خود را با شدت بیشتری در مریخ نشان دهد.
وان می گوید: «تنها عامل محدود کننده دمای بالا یا مقاومت در برابر آتش است. به عنوان مثال، اگر فضانوردان اتاقی از بتن مریخ بسازند و آن را با اکسیژن پر کنند، چیزی بپزند و آتش روشن کنند، دیوار بتن مریخ آب می شود. برای فضای زندگی مانند روی زمین، نیاز به حفاظت یا فناوری هوشمند است." البته ساختن شهر یک چیز است و زندگی در آن می تواند حتی چالش برانگیزتر باشد. تا زمانی که این اتفاق نیفتد، هنوز تعدادی از موانع وجود دارد که باید بر آنها غلبه کرد. چگونه دما را تنظیم کنم؟ چگونه غذا را پرورش دهیم؟ هوای قابل تنفس، آب تمیز و غذای تازه را از کجا تهیه کنیم؟ قبل از شروع ساخت و ساز، باید به این سوالات پاسخ دهیم. با این حال، بتنی که می تواند در مریخ ایجاد شود، فرصت هایی را برای ساخت ساختمان های بادوام ارائه می دهد. خیلی بهتر از زندگی در چادر یا زیر گنبد پلاستیکی است.