گویی نفرینی مرموز و نامرئی گاه بر سر برخی از کشتی ها آویزان است. به عنوان مثال، کاپیتان یک تانکر دریایی خاص، وی. اسکات، پس از بازنشستگی، سرنوشت غم انگیز کشتی خود را گفت. یک بار، تانکر با تحویل سوخت دیزل به اروپا، یک بندر خالی را از بندر انگلیسی به سمت اقیانوس اطلس ترک می کرد. اما در اینجا هنگام مانور دادن، گیربکس موتور دیزل گیر کرد. درحالی دنده عقب گنجانده شده بود.
پاسخ به استعلام ستاد ناوگان قاطعانه بود: "به هر طریقی فوراً برگردید!" کشتی مجبور شد به سمت غرب در سراسر اقیانوس حرکت کند. برای تعمیرات، در یکی از پایگاه های کارائیب لنگر انداخت. در همان زمان تصمیم گرفتیم نقاشی را تازه کنیم. هنگامی که خاکستری آبی پاک شد و کناره ها با خاک صورتی پوشانده شد، دستوری از ستاد صادر شد که بلافاصله با سوخت به آلمان بروند. و نفتکش با رنگ های عجیب و غریب مجبور شد به سمت برمن حرکت کند، جایی که به طور توهین آمیزی به آن پلنگ صورتی دریا لقب گرفت… پس از رنگ آمیزی مجدد به رنگ معمولی، معجزات و ماجراجویی ها با تانکر ادامه یافت. صاعقه به او برخورد کرد، اما فقط اتاق رادیو آسیب دید. سپس کشتی به جای سوخت دیزل نفت خام را در مخازن خود برد و سفری بیهوده 5 هزار مایلی را طی کرد. او با اندوه به زندگی خود پایان داد: با ورود به یکی از بنادر نزدیک لس آنجلس، با یک کشتی باری برخورد کرد. ضربه سمت چپ را پاره کرد، اما امکان بازسازی وجود داشت. اما دستور سبقت گرفتن از تانکر نگون بخت به انبار ضایعات از سوی ستاد صادر شد.
سرنوشت غم انگیزی برای کشتی موتوری لیبریایی "ریو مار" رخ داد ... او پنج بار در شرایط اضطراری مختلف قرار گرفت تا اینکه صاحبان عصبانی او را در اکتبر 1983 در اسکله ای در بندر یونانی پیرئوس قرار دادند که از کل منطقه به طور خاص استفاده می شود. نوعی پارکینگ پولی برای کشتی های بلااستفاده. با این حال، بدبختی کشتی را ترک نکرد. کمتر از یک ماه بعد آتش سوزی در آن رخ داد که به سختی خاموش شد. چندین کابین در آتش سوخت. یک هفته بعد، کشتی دوباره دچار حادثه شد: تحت تأثیر بادهای شدید، روی لنگرها شروع به حرکت کرد و با نفتکش پانامایی جازمین برخورد کرد. هر دو کشتی آسیب جدی دیدند. پنج روز بعد آتش سوزی رخ داد که برطرف شد اما بخش قابل توجهی از روبنا را تخریب کرد. صاحبان کشتی بدون انتظار برای حادثه بعدی تصمیم گرفتند آن را به عنوان قراضه بفروشند.
در سال 1941 کشتی انگلیسی "ترینیداد" به دنبال ناوشکن های آلمانی بود. "ترینیداد" با یافتن یکی از آنها، اژدری به سوی آن شلیک کرد. اما تیم ، تاثیر آب های سرد قطب شمال بر مکانیسم کنترل پرتابه را نادیده گرفت. ملوانان که در کناری جمع شده بودند، با وحشت دیدند که خط حرکت اژدر گرد شده است. پس از تکمیل یک دایره کامل، اژدر موتورخانه ترینیداد را در هم شکست و کشتی را تا پایان جنگ از کار انداخت.
ناو جنگی فوق مدرن "Scharnhorst" حتی کمتر خوش شانس است. پس از تکمیل تنها در نیمه راه، در حال حاضر به طور مرموزی در حوض خشک غلتیده است. در همان زمان، بیش از صد کارگر در کوبیده شدند و حدود دویست کارگر به شدت مجروح شدند.
پس از چندین ماه تعمیر، به محض اینکه Scharnhorst وظیفه رزمی خود را در سواحل نروژ آغاز کرد، رادار روی آن از کار افتاد. در حالی که در حال تنظیم آن بود، زیر پوشش تاریکی، کشتی جنگی هیتلری توسط یک اسکادران کامل از کشتی های بریتانیایی محاصره شد، که شروع به شلیک به معنای واقعی کلمه به Scharnhorst کردند. فرمانده Scharnhorst نبرد را نپذیرفت و تصمیم گرفت به سادگی فرار کند و از محاصره عبور کند. اما در اثر حمله بمب افکن های اژدر انگلیس سرعت خود را از دست داد و آتش گرفت. تنها در عرض چند دقیقه آتش به انبار توپخانه رسید و انفجار یک نیروی هولناک عملاً Scharnhorst را به نصف رساند. در 26 دسامبر 1943، یکی از قدرتمندترین کشتی های ناوگان نازی در امواج شمال شرقی کیپ شمالی ناپدید شد. از دو هزارمین خدمه، فقط سی و شش نفر نجات یافتند. با این حال، دو نفر از آنها در حال حاضر در ساحل تحت شرایط باور نکردنی جان خود را از دست دادند. بعد از اینکه تصمیم گرفتند شام بپزند، یک اجاق گاز پریموس را از کیت اضطراری روشن کردند، و یا اشتباهی کردند، یا نفرینی که بر سر چارنهورست آویزان بود هنوز پابرجا بود، اما دستگاه منفجر شد و روی هر دو ملوان بنزین ریخت و آنها زنده در آتش سوختند. …
