واندرز فارسی | جهان عجایب

\

از جمله مشکلات مهمی که جدیدترین اکتشافات و مطالعات اسطوره های باستانی پیش روی علم مدرن قرار داده است، تمدن اسرارآمیزی است که حدود 10 هزار سال پیش در قطب جنوب شکل گرفت. فرضیه تمدن قطب جنوب» چگونه شکل گرفت؟ در سال 1929، باستان شناس ترک، هی لیل ادن، نیمی از نقشه جهان را که توسط پیری ریس در سال 1513 تهیه شده بود، در کتابخانه کاخ امپراتوری سابق تولکانی (موزه کنونی) پیدا کرد. بحث در مورد این نقشه تنها در سال 1957 آغاز شد، زمانی که یکی از متخصصانی که با این موضوع سروکار دارند، آرلینگتون جی مالوری آمریکایی اعلام کرد که قسمت جنوبی نقشه پیری ریس خطوط قطب جنوب را با دقت باورنکردنی نشان می دهد.

از افسانه تا واقعیت

این کشف توسط تحقیقات و سایر متخصصان تایید شده است و افسانه ای که نقشه پیری ریس را احاطه کرده بود شروع به رشد کرد. از آنجایی که نقشه کوه هایی را نشان می دهد که در حال حاضر در زیر یخ های هزار ساله پنهان شده اند، به راحتی می توان نتیجه گرفت که پیری ریس از نقشه ای استفاده کرده است که نمونه اولیه آن 10 هزار سال پیش در قطب جنوب، یک تمدن بسیار توسعه یافته ایجاد شده بود، اما به دلایل نامعلومی احتمالاً به دلیل آب و هوای سرد ناپدید شد. به محض شکل‌گیری این فرضیه، مورد حملات شدید برخی جغرافی‌دانان قرار گرفت که خواستار «جدا کردن واقعیت از داستان بودند».

با این حال، موضوع به همین جا ختم نشد. چارلز جی هپگود، دانشمند آمریکایی، فرضیه جالبی را ارائه کرد. او دریافت که یک سیستم طرح ریزی مبتنی بر مثلثات کروی، بینش جدیدی از دوران باستان یونان ارائه می دهد. این نقشه جزایر ماراجو و فالکلند را نشان می دهد که بعدها کشف شد، رودخانه آتراتا در یوکاتان که در آن زمان ناشناخته بود و کوه های آند که در آن زمان کاوش نشده بودند. در مورد قطب جنوب، شکل آن مطابق با پروفایل دوره زیر یخبندان است که با استفاده از آخرین فناوری تعیین شده است.

هپگود با مطالعه سایر نقشه های باستانی به اکتشافات شگفت انگیزی دست یافت. بنابراین، بر روی نقشه Orontius Finney که در سال 1531 ایجاد شده است، تصویر بسیار دقیقی از قطب جنوب وجود دارد، جایی که نه تنها کوه ها، بلکه رودخانه هایی نیز وجود دارد که رسوبات آنها در آب و هوای معتدل تشکیل شده است و سن آنها در حدود 6 هزار سال تخمین زده می شود. نقشه دیگری که توسط آندریا بنینکاسا گردآوری شده است، به وضوح یخچال های طبیعی اسکاندیناوی را در محدوده ای که در حدود 14 هزار سال پیش در آن وجود داشته اند نشان می دهد (طبق جغرافیای مدرن). در ارتباط با یخچال ها، جالب است به یاد داشته باشید که در نقشه های باستانی، به عنوان مثال، نقشه بطلمیوس اسکندریه، یخچال های طبیعی در اسکاندیناوی و در آلمان نشان داده شده است. چه کسی در دوران باستان یا در قرون وسطی چیزی در مورد عصر یخبندان شنیده یا گفته است؟

چگونه این معما را حل کنیم؟ چگونه می توانید توضیح دهید که خطوط قطب جنوب با چنین دقتی ارائه شده است و اروپا پوشیده از یخ است؟ کاملاً منطقی بود که نتیجه بگیریم که ما در مورد تمدنی صحبت می کنیم که 10 هزار سال پیش در قطب جنوب توسعه یافته و سپس به دلایلی ناپدید شده است. پروفسور هپگود نظریه ای را مطرح کرد که بر اساس آن کل سطح زمین به طور مساوی نسبت به هسته به سمت نیمکره های اروپای شمالی و آمریکا حرکت می کند. تمدنی که به طور مشروط آن را قطب جنوب می نامیم، به درجه بالایی از توسعه در زمینه ریاضیات، نجوم و جغرافیا رسیده است. هنگامی که او ناپدید شد، تمام دانش او به آن مردمانی رسید که ما آنها را باستانی می دانیم. این گذار یا در قالب حقایق علمی که گفته می شود به طور خود به خود توسط این مردم کشف شده اند، یا در قالب اسطوره های به اصطلاح موازی رخ داده است.

اساطیر چه میگویند؟

اساطیر مردمی که با فواصل زیاد از هم جدا شده اند، اسطوره های موازی (حماسه گیلگمش، داستان کتاب مقدس نوح) و نتایج برخی تحقیقات علمی در زمینه اقلیم شناسی، هیدروگرافی و باستان شناسی - همه اینها به نفع فرضیه سیل صحبت می کند. اسطوره‌های موازی سرخپوستان کیچه، قبایل مکزیک و ونزوئلا، ایرانیان باستان (در زند اوستا)، سرخپوستان باستان (ریگا ودا) و مصریان (که در هرودوت ذکر شده) استدلال می‌کنند که سیل با عوامل مهیب دیگری همراه بوده است. پدیده ها و مهمتر از همه تغییر ناگهانی آب و هوا. برخی از افسانه ها می گویند که خورشید، ماه و ستارگان یک بار در سال طلوع می کردند و تمام سال به نظر یک روز می رسید. همانطور که می دانید، در هیچ جای کره زمین، به جز مناطق قطبی، خورشید و ماه تنها یک بار در سال طلوع نمی کنند.

قبل از فاجعه ای که خاطره آن در قالب افسانه ها به دست ما رسیده است، آب و هوا گرم بود. سپس یک موج سرما رخ داد. جایی که زمین در سال دو محصول تولید می کرد، زمستان های سخت شروع شد. چنین تغییر اقلیم شدید و غیرمنتظره ای را می توان با جابجایی محور زمین توضیح داد. چه زمانی این همه اتفاق افتاد؟ داده های علوم دقیق می گوید که پدیده ای که ما آن را سیل می نامیم، ماندگار بوده است. جلبک های آب شیرین و تشکیلات آتشفشانی که در کف اقیانوس اطلس یافت می شوند حدود 13 هزار سال قدمت دارند. نیاگارا نیز 13 هزار سال پیش متولد شد. تقریباً در همان دوران ، دریاچه مقدس Titicaca و بندر Tiahuayaku به ارتفاع 4 هزار متر افزایش یافت. همه این حقایق عجیب به وضوح با حرکات واقعی پوسته زمین مرتبط است و احتمالاً با فوران های آتشفشانی همراه بوده است.

اطلاعات بیشتر را می توان از تقویم در نقاط مختلف جهان به دست آورد. محاسبات نشان می دهد که آنها محاسبه خود را از یک رویداد بسیار مهم شروع می کنند که در سال 652 قبل از میلاد آغاز شد و در 542 به پایان رسید، یعنی 110 سال به طول انجامید. تمام توضیحاتی که می توان به این واقعیت داد در حوزه فرضیه ها باقی می ماند. در اینجا موردی است که به نظر ما قابل قبول ترین است. حادثه مهم مورد بحث که ما آن را سیل می دانیم، زمان زیادی برای آماده شدن به طول انجامید. برای صدها یا حتی هزاران سال، زمین به فاجعه نهایی نزدیک شده است. "مقدمه" آن فوران های آتشفشانی بود که زمین شناسی سنی را حدود 13 هزار سال نسبت می دهد. سپس دوره ای از باران و بارش برف فراوان و بیشتر آغاز شد. نیروهای کور طبیعت سرانجام به پایان این زنجیره فجایع منجر شد یعنی جابجایی محور زمین با تمام عواقب بعدی.

به هر حال، توجه داشته باشید که اسطوره های موازی نیز از تغییر شدید آب و هوا و ظهور شرایط قطبی صحبت می کنند. آنها به وضوح نشان می دهند که قبل از فاجعه، مردم در منطقه ای با آب و هوای گرم زندگی می کردند که سپس به سرد تبدیل شد. و تنها قسمتی از جهان که آب و هوا در آن ابتدا گرم بود و سپس قطبی شد، قطب جنوب است. تحقیقات دکتر یوری نشان می دهد که رسوبات رودخانه در قطب جنوب بیش از 6000 سال در آب و هوای معتدل شکل گرفته است. این بدان معنی است که خنک شدن به تدریج رخ داده است. زمانی که سرما برای جمعیتی که به گرما عادت کرده بودند غیرقابل تحمل شد، قطبگان کشور خود را ترک کردند. این امر بیش از پیش ممکن به نظر می رسد زیرا برخی از قبایل هندی هنوز خاطره افسانه ای از سرگردانی اجباری در زمین های یخی اقیانوس های یخ زده را حفظ کرده اند.

حتی می توان فرض کرد که قطب جنوب در مورد تکامل یخچال های طبیعی در شمال، یعنی در اروپا و آمریکا، جایی که در آن زمان آب های گرم گلف استریم به عصر یخبندان پایان داد و مناطق وسیعی در آنجا بود، می دانست. کسانی که از این فاجعه جان سالم به در بردند، برای حفظ تمام دستاوردهای علمی دانش خود را به قبایل اطراف منتقل کردند که آنها را موجودات ماوراء طبیعی می دانستند و منشأ الهی را به آنها نسبت می دادند.