واندرز فارسی | جهان عجایب

اچ می‌گوید: «بسیار هیجان‌انگیز بود، اما از نظر لجستیکی، مکان خوبی برای جمع‌آوری فسیل نبود. صخره‌ها فرو ریخته و ناامن هستند و به سرعت در حال فرسایش هستند. این منطقه بسیار خطرناک است - با ریزش سنگ های بزرگ و لبه های لغزنده - بنابراین ایمنی در درجه اول اهمیت قرار داشت. طول این جمجمه حیرت‌انگیز 6 فوت و 5 اینچ است و حدود 130 دندان تیغی دارد که هر کدام از آن‌ها در پشت برجستگی دارند تا به شکارش کمک کنند. دانشمندان می‌گویند این کشف یکی از کامل‌ترین جمجمه‌های پلیوسوری است که تاکنون پیدا شده است و حتی ممکن است نشان دهنده یک گونه کاملاً جدید باشد.

حدود 150 میلیون سال پیش پلیوسورها شکارچیان راس دریاهای ژوراسیک بودند. نیروی نیش این هیولای دریایی 33000 نیوتن تخمین زده می شود، بیش از دو برابر تمساح آب شور، که آرواره هایش با 16000 نیوتن از هر حیوان زنده ای قوی تر است. دکتر آندره رو از دانشگاه بریستول در مصاحبه ای گفت: «این حیوان به قدری عظیم بود که فکر می کنم می توانست به طور مؤثر هر چیزی را که به اندازه کافی ناگوار بود در فضای آن شکار کند». من شک ندارم که این چیزی شبیه تی رکس زیر آب بود.

جمجمه پلیوسور دارای پوزه ای بود که با فرورفتگی های کوچک خال خال شده بود. دانشمندان بر این باورند که این غدد زمانی محل غده‌هایی بودند که برای تشخیص تغییرات فشار آب ناشی از حرکات طعمه استفاده می‌شدند. این نمونه همچنین یک چشم سوم جداری بر روی سر خود داشت، مشابه آنچه در مارمولک‌ها، قورباغه‌ها و برخی ماهی‌های امروزی دیده می‌شود. این چشم حساس به نور بوده و به پلیوسور اجازه می‌دهد طعمه خود را در آب‌های تیره‌ای که خانه آن نامیده می‌شود ببیند.