واندرز فارسی | جهان عجایب

تغییر عقیده در مورد زندگی در یک صومعه در آن زمان یک خطای اساسی بود، هم به دلیل نقض تعهدات مذهبی و هم به دلیل اختیار محدودی که زنان در قرون وسطی تجربه کردند. رهبران مذهبی یورک از اقدامات او بسیار ناراضی بودند. اسقف اعظم یورک، ویلیام ملتون، در یک کتاب رکورد مورخ 1318 نوشت: او اکنون در حال سرگردانی به خطر بدنامی برای روحش و رسوایی تمام دستوراتش است. تنها با توجه به شواهد ظاهر شده جزئیات جوآن با استفاده از یک مرگ ساختگی، دفن آن در مکانی که به شدت نشان از مرده بودن او دارد، فرار از سخت گیری های صومعه به وضوح اولویتی بود که بر هر گونه عواقب یا مجازات احتمالی برتری داشت. یادداشتی در دفتر ثبت توضیح می‌داد که او با جعل کردن مرگ خود «به شیوه‌ای حیله‌گرانه و شرورانه» که «بیماری بدن» را شبیه‌سازی می‌کرد، «با گستاخی، شایستگی دین و عفت جنسیت خود را کنار گذاشت». قبل از اینکه بدل آدمکی خود را «در مکانی مقدس» در میان اعضای واقعی و مرده فرقه مذهبی خود قرار دهد.

جوآن پس از فریب دادن موفقیت آمیز خواهران بندیکتین برای دفن این آدمک، از سنت کلمنتز گریخت و حدود 30 مایل را طی کرد تا به شهر بورلی برسد. زمانی که اسقف اعظم ملتون متوجه شد که او چه کرده است، به یکی از زیردستان دستور داد تا او را بازگرداند. ملتون می نویسد: «پس از رویگردانی از نجابت و خیر دین، فریفته فحشا، بی احتیاطی خود را درگیر کرد و مسیر زندگی خود را متکبرانه به راه شهوات نفسانی و به دور از فقر و اطاعت منحرف کرد». کاملاً مشخص نیست که آیا مقامات کلیسای ملتتون تا به حال جوآن را پیدا کرده اند، آیا او قرار است زندگی جدیدی برای خود بسازد یا حتی به میل خود به صومعه بازگشته است.

با این حال، آنچه نسبتاً به خوبی ثابت شده است این است که انتخاب های شغلی بلندمدت برای زنان در اساساً به خدمت در صومعه سرا یا شرکت در یک ازدواج ترتیب داده شده یا کار برای امرار معاش، معمولاً در کشاورزی، خرده فروشی، املاک و مستغلات یا صنایع دستی. 

سارا ریس جونز، مورخ دانشگاه یورک، بایگانی ارشد پروژه دیجیتالی کردن، گفت: محدودیت‌هایی برای موفقیت و یا حتی ورود آنها به بسیاری از حرفه‌ها وجود داشت. در اوایل قرن چهاردهم، عهد برای راهبه شدن راهی مناسب برای زنان 14 ساله بود. در حالی که این امر به طور رسمی بر زنان تحمیل نمی شد، مسلماً انتخاب زندگی داوطلبانه به دختران جوان و راهبان توسط مذهبی های پرشور اعطا می شد. اینکه آیا این داستان جوآن بود؟ دختر جوانی که هرگز نمی خواست راهبه شود، در صومعه زندگی کند و آزادی های خود را فدا کند و فراری جسورانه برای داشتن زندگی بهتر داشته باشد، احتمالاً هرگز مشخص نخواهد شد. با این وجود، به نظر می رسد که هدف اصلی جوآن برای ترک بدون هیچ ردی به خوبی انجام شده است.