واندرز فارسی | جهان عجایب

این دو مستندساز روی فیلم جدیدی درباره تاثیر گونه های مهاجم صدف در منطقه دریاچه های بزرگ کار می کردند. یک منبع از سازمان زمین شناسی ایالات متحده به آنها درباره یک "ناهنجاری" در رادار سونار آنها در کف دریاچه گفت. آنها تصور کردند که احتمالاً فقط یک توده سنگ است، اما به هر حال تصمیم گرفتند آن را بررسی کنند. هنگامی که آنها به محل ناهنجاری رسیدند، وسیله نقلیه خود را که از راه دور اداره می شد با یک سیستم دوربین بسیار کم نور و وضوح بالا فرستادند. اما پس از آن، 280 فوت زیر سطح، ساختار عظیمی به وجود آمد. این یک کشتی غرق شده بود، تقریباً کاملا سالم و پوشیده از صدف های کواگا. در ابتدا، تشخیص این که کشتی چیست، غیرممکن بود، زیرا صدف‌ها به طور کامل علائم شناسایی را پوشانده بودند و تلاش برای حذف صدف‌ها، چوب را پاره می‌کرد و قانون میراث انتاریو را نقض می‌کرد. اما دربرت و ملنیک کشتی غرق شده را به عنوان یک سایت باستان شناسی ثبت کردند و به سرعت احتمالات را به سه کشتی محدود کردند. پس از تجزیه و تحلیل ابعاد کشتی و یافتن زغال سنگ در اطراف کشتی با کمک یک مورخ محلی و یک باستان شناس دریایی، آنها کشتی را به عنوان آفریقا شناسایی کردند، یک کشتی مسافربری سابق که به عنوان یک بارج بخار برای حمل بار در منطقه بازسازی شده بود. منطقه دریاچه های بزرگ.

آفریقا قبلاً یک کشتی مسافربری بود که به عنوان یک بارج (حمل کننده) بخار که بار را حمل می کرد دوباره راه اندازی شد.

آفریقا در سال 1895 به همراه 11 خدمه ناپدید شد، پس از اینکه طوفان برفی سیم بکسل بین کشتی و Severn، یک بارج کوچکتر با خدمه خود را قطع کرد. Severn به گل نشست و خدمه آن نجات یافتند، اما آفریقا و بسیاری از خدمه آن دیگر هرگز دیده نشدند. منطقه دریاچه های بزرگ به دلیل فراوانی بادهای شدید و طوفان های برفی برای کشتی های مسافربری خطرناک بود. پاتریک فولکز مورخ دریایی تخمین زده است که حداقل 100 کشتی تنها در منطقه شبه جزیره سوجین بین سال های 1848 تا 1930 سقوط کرده یا ناپدید شده اند و تقریباً نیمی از آنها هرگز شناسایی نشده اند. او در مصاحبه‌ای با Canadian Geographic گفت: «گاهی اوقات تنها سرنخ [که یک کشتی گم شده است] زمانی بود که اجساد یا لاشه‌ها به ساحل می‌رفتند.

این کشتی کاملاً با صدف های کواگا پوشانده شده بود، یک گونه صدف مهاجم بومی جنوب روسیه و اوکراین که به طور ناخواسته روی مخازن کشتی های باری به منطقه دریاچه های بزرگ آورده شد. در دریاچه های بزرگ، این صدف های کواگا جمعیت ماهی های محلی را ویران کرده اند. یک صدف ماده کواگا می تواند تا یک میلیون تخم در هر فصل آزاد کند و باعث انفجار جمعیت و تشکیل کلونی های بزرگ شود. صدف‌های کواگا از پلانکتون‌هایی تغذیه می‌کنند که گونه‌های بومی به آن متکی هستند. رایان لاوزون، زیست‌شناس مدیریت ماهیگیری می‌گوید: «ارزش از ماهیگیری آنقدر دشوار شده است که بیشتر افراد مجبور شده‌اند از آن خلاص شوند». اما صدف‌های مهاجم کواگا یک مزیت غیرمنتظره داشته‌اند. صدف‌ها پلانکتون‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را با سرعت بالایی از آب خارج می‌کنند که آب به‌طور باورنکردنی شفاف شده و امکان کشف کشتی‌های غرق‌شده را فراهم می‌کند. هر صدف در حالی که تنها دو سانتی متر طول دارد، می تواند روزانه تا یک لیتر آب دریاچه را فیلتر کند.

دربرت گفت: «کواگ های زیادی وجود دارد که دریاچه های بزرگ را فیلتر می کنند، به طوری که دریاچه ها تا سه برابر شفاف تر از قبل از صدف ها هستند. کواگا ها دلیلی هستند که ما می توانیم کشتی غرق شده را در عمق 300 فوتی آب بدون هیچ چراغ اضافی ببینیم. اما آنها همچنین مسئول این هستند که شناسایی کشتی غرق شده در دریاچه های بزرگ را بسیار دشوار کنند. با این حال، صدف ها همچنین خطری برای کشتی های غرق شده به شمار می روند. آنها به چوب خرابه ها می چسبند و بدنه ها را می خورند. کارشناسان حفاظت تخمین می‌زنند که ظرف دو دهه آینده، شناسایی هر کشتی غرق‌شده به دلیل وجود صدف‌ها غیرممکن خواهد بود. "قبل از کشف آفریقا، کار ما بر روی اثرات زیست محیطی صدف ها متمرکز بود - که ماهیگیری را در اطراف دریاچه ها ویران کرده است. ملنیک گفت: ما تأثیری که آنها می توانند بر میراث فرهنگی ما داشته باشند را در نظر نگرفته بودیم. اما صدف‌ها واقعاً همه چیز را در آب‌های عمیق دریاچه‌های بزرگ تغییر داده‌اند.»

در حالی که در سال‌های پس از ناپدید شدن کشتی، پنج جسد از آفریقا به ساحل رسید، گمان می‌رود اجساد باقی‌مانده هنوز در کشتی هستند. «این یک تراژدی انسانی است. فولکس گفت که این جان ها از دست رفتند. من همیشه به آن ملوانان بیچاره فکر می کنم. آنها زندگی بسیار سختی داشتند و در نهایت در دریاچه هورون غرق شدند. فیلمی از کشتی غرق شده در مستند آینده ملنیک و دربرت به نام All Too Clear نمایش داده خواهد شد.